بررسی نقش ارزیابی عملکرد در انگیزش و تعهد شغلی آموزگاران ابتدایی

آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اصلی جوامع بشری، نقشی اساسی در تربیت نسل آینده و توسعه پایدار ایفا می کند. در این میان، آموزگاران به عنوان ارکان اصلی نظام آموزشی، وظیفه خطیر تعلیم و تربیت دانش آموزان را بر عهده دارند. کیفیت عملکرد آموزگاران و میزان تعهد و انگیزش ی آنها، نقشی تعیین کننده در کارایی نظام آموزشی و دستیابی به اهداف آن دارد. ارزیابی عملکرد آموزگاران، یکی از ابزارهای مهم برای سنجش کیفیت عملکرد و میزان کارایی آنها به شمار می رود. این فرآیند می تواند اطلاعات ارزشمندی در خصوص نقاط قوت و ضعف آموزگاران ارائه دهد و زمینه را برای ارتقای عملکرد و بهبود کیفیت آموزش فراهم کند. با این حال، ارزیابی عملکرد علاوه بر جنبه ی سنجشی، می تواند نقش مهمی در انگیزش و تعهد شغلی آموزگاران نیز ایفا کند. زمانی که ارزیابی به صورت عادلانه، سازنده و همراه با بازخوردهای مفید انجام گیرد، می تواند به عنوان ابزاری برای تشویق و ترغیب آموزگاران به منظور ارتقای عملکرد و تعهد به شغلشان عمل کند. بررسی نقش ارزیابی عملکرد در انگیزش و تعهد شغلی آموزگاران ابتدایی از اهمیت و ضرورت بالایی برخوردار است. آموزگاران ابتدایی به عنوان اولین مربیان دانش آموزان، نقشی کلیدی در شکل گیری شخصیت و هویت آنها دارند. انگیزش و تعهد شغلی این آموزگاران، به طور مستقیم بر کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان در دوره ابتدایی که سنین پایه یادگیری محسوب می شود، اثر می گذارد. از سوی دیگر، آموزگاران ابتدایی با چالش های متعددی از جمله حقوق پایین، حجم بالای کار و کمبود امکانات روبرو هستند که می تواند انگیزش و تعهد شغلی آنها را تحت تاثیر قرار دهد. در این شرایط، توجه به نقش ارزیابی عملکرد به عنوان ابزاری برای ارتقای انگیزش و تعهد این آموزگاران، از اهمیت دوچندان برخوردار می شود. یافته های این پژوهش می تواند به ارائه راهکارهایی برای بهبود نظام ارزیابی عملکرد آموزگاران و افزایش انگیزش و تعهد شغلی آنها منجر شود. این امر در نهایت به ارتقای کیفیت آموزش و بهبود یادگیری دانش آموزان کمک خواهد کرد.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , آموزگاران , انگیزش , تعهد شغلی , آموزش , رضایت شغلی