بررسی و مقایسه تاثیر روش گروهی و روش استیم بر یادگیری زبان فارسی با توجه به نقش میانجی انگیزش تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی

در پژوهش حاضر، به بررسی و مقایسه تاثیر روش گروهی و روش استیم بر یادگیری زبان فارسی با توجه به نقش میانجی انگیزش تحصیلی در دانش آموزان دوره ابتدایی پرداخته شده است. این پژوهش از نظر هدف در زمره تحقیقات کاربردی قرار می گیرد، همچنین ازنظر ماهیت از نوع توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهرستاری ساری ناحیه یک در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ می باشد که تعداد آنها با استفاده از جدول کوکران حجم نمونه برابر با ۲۵۰ نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت دردسترس بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۱) می باشد. ضریب آلفای کرونباخ پرسشنامه ۸۸/۰ محاسبه شد که بیانگر پایایی سوالات است. داده ها گردآوری شده با استفاده از نرمافزار SPSS۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جهت بررسی فرضیه پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده گردیده است.

بررسی و مقایسه تاثیر روش گروهی و روش استیم بر یادگیری زبان فارسی با توجه به نقش میانجی انگیزش تحصیلی در دانش آموزان ابتدایی Keywords:

روش گروهی , روش استیم , یادگیری زبان فارسی , انگیزش تحصیلی , دانش آموزان ابتدایی.