برنامه ریزی انرژی و بهینه سازی عملکرد ساختمان ها در طرح های معماری پایدار با نگاهی به معماری سبز

کاربرد مفاهیم پایداری و در جهت کاهش اتلاف انرژی منجر به پیدایش مبحثی به نام معماری پایدار گردیده و طی دهه های اخیر، توسعهپایداربه طور فزاینده ای به یک عنصر مهم در برنامه ریزی مناطق شهری تبدیل شده است. و توجه توسعه پایدار بیشتر معطوف بهشهرهاست. رسیدن به معیارهایی که بتوان با آن طرح را سنجید دغدغه ای قدیمی است. با تقسیم وجوه طرح معماری به کمی و کیفیمی توان در پی معیارهایی در این دو وجه بود. وجه کمی طرح پاسخ گویی به برنامه و موضوع هایی چون دسترسی و تطبیق با اوضاعقلیمی و آسایش فیزیکی و پایدار است. ابزارهای بهینه سازی به عنوان راهی در جهت رسیدن به پاسخ مطلوب در زمینه کاهش مصرفانرزی در ساختمان. کاربردهای وسیعی یافته اند. معماری سبز هم یکی دیگر از گرایش های معماری است که در سال های اخیر مورد توجهطراحان، مدیران و برنامه ریزان شهری در حوزه ساختمان قرار گرفته اند. این معماری که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار است به دنبالایجاد سازگاری و هماهنگی با محیط زیست است.

Keywords:

اتلاف انرژی , معماری پایدار , معماری سبز , ا رزیابی طرح های معماری