مدیریت انرژی در ساخت و سازهای شهری

شهرها مسئول تقریبا دو سوم مصرف انرژی اولیه جهانی هستند و بنابراین انتظار می رود که نقش اساسی در دستیابی به اهداف تغییراتآب و هوایی اروپا ایفا کنند. روش های برنامه ریزی شهری نوآورانه به ویژه برای بهره مندی از اقدامات کارآمد انرژی فراتر از مقیاسساختمان مورد نیاز است. مناطق شهری به عنوان مصرف کنندگان انرژی در جهان شناخته می شوند و در نتیجه انتشار CO۲ بالایی دارندبنابراین مدیریت انرژی در مقیاس شهری یک امر بسیار مهم تلقی می شود با این حال یکی از موانع اصلی ارتقا سیستم های شهری موجودبرای دستیابی به کاهش انرژی هدف نرخ فعلی، نوسازی و ساخت و ساز جدید است که تخمین زده می شود تا سال ۲۰۵۰ حدود ۷۵%ساختمان های موجود همچنان پابرجا خواهند بود. علاوه بر این منابع تجدید پذیر محدود است و روند گرمایش پیش بینی شده محدودیتهای بیشتری را در سیاست های مدیریت آنرژی ایجاد می کند. زمانیکه مدیریت آنرژی ساختمان در یک بافت شهری رعایت شود می تواندر نتیجه گرفت که دیدگاه جدید مدیریت انرژی در مقیاس شهری نیز قابل انجام استو میتواند سیستم شهری را بهبود بخشد این کار غالبانادیده گرفته شده که شکل و بافت شهری در عملکرد انرژی ساختمان ها تاثیر داشته است همچنین شکل فضایی و شهری شهرها یکعامل کلیدی در دستیابی به تولید و مصرف آنرژی بیشتر است و با شهرنشینی سریع در بسیاری از نقاط جهان اهمیت بیشتری پیدا می کند. بنابراین شکل شهری و برنامه ریزی شهری اهرم های بالقوه قدرتمندی برای انتقال انرژی هستند. در این مقاله قصد داریم به بررسی میزان پرداختن «استراتژی های انرژی» شهر به ویژگی های حیاتی شکل فضایی شهرها به عنوان ابزاری برای دستیابی به یک سیستم انرژی کارآمدتر می پردازیم. ما یک چارچوب ارزیابی از جنبه های کلیدی توسعه فضایی و شهری شهرها مرتبط با حمل و نقل و دسترسی و شکل شهری ایجاد می کنیم.

Keywords:

مدیریت انرژی , ساخت و ساز , شهرسازی نوین , برنامه ریزی شهری , طراحی شهری