تبیین شاخصه های ارتقا خلاقیت در طراحی مرکز اموزشی و فرهنگی کودکان کار

در فرایند طراحی معماری ، خلاقیت در پردازش ایده نقش اساسی ایفا می کند. همانطور که ایده ها ی خلاقانه بدونپشتوانه ذهنی بروز نمیکند، ای ده های گذشته نیز تبار و پشتوانه خلاقیت های آینده اند. شناخت خلاقیت می تواند بهدرک صحیح تاثی رگذاری آن در فرایند طراحی معماری منجر شود. طراحی در معماری تحت تاثیر عوامل مختلفیتکوین یافته است . هر طراحی دارای ویژگی ها ی منحصر به خود است . منبع خلاقیت را بای د در تجربیات دوره کودکیفرد یافت از این رو لازم است تا در مراحل آغازین رشد کودک ، با ایجاد شرای ط ،تجهیزات و امکانات لازم پرورشخلاقیت او مورد توجه قرار گیرد.کودکان حساس ترین و تاثی ر پذیر ترین گروه سنی جامعه را تشکیل می دهند و درحساس ترین و مهم ترین سال های زندگی شان یعنی زمانی که پایه ها ی رشد شخصیتی -ذهنی - جسمی و اجتماعیآنها شکل می گی رد تا زمانی که وارد شهر می شوند نیازمند ا ین هستند تا زندگی اجتماعی را در مقیاس خود تجربهکنند و این امر مستلزم فراهم بودن فضایی کودکانه و صمی مانه است . فضایی به دور از هیاهوی دنیای بزرگتر ،دنیای پراز شادی با رنگ ها ی زیبا که در آن کودک فرصت بیان افکار تازه و پرورش رشد استعدادهایش را داشته باشد یکی ازویژگی های انسان که پرورش آن می تواند در پیشرفت فرد در جامعه موثر باشد خلاقیت است و چگونگی رشد وپرورش نیرو ی خلاقیت در کودکان به عنوان یک نی از بشر ی در تمام ابعاد زندگی آینده آنان مطرح است . در اینپژوهش با روش تحلیلی توصیفی ، ضمن آشنایی با تعاریف خلاقیت نکات خلاقانه درطراحی های معمارانه و تاثیراتآن برفضاهای آموزشی فرهنگی کودکان در جهت ارتقا خلاق یت ، مورد بررسی قرارگرفته و هدف از پژوهش حاضرارائه اصول و معیارهایی برا ی پرورش خلاقیتهای کودکان به کمک طراحی معماری است.

Keywords:

فضای اموزشی کودکان , روانشناسی محی ط , ارتقا خلاقیت , طراحی معماری , کودکان کار