شناسایی عوامل اثرگذار رویکرد مدولار بر توسعه میانافزا در بافت تاریخی شهر سبزوار (نمونه موردی: خیابان بیهق)

ماهیت طراحی بناهای جدید به بافت تاریخی شهرها آسیب های جبران ناپذیری را تحمیل کرده است. بطوریکه در بسیاری از کشورهایدرحال توسعه مانند ایران، تحولاتی که از آغاز قرن حاضر شروع شد، موجب شد معماری گذشته نیز از حرکت بازایستد و در بسیاری ازعرصه ها، پیش از آ نکه فرصت انطباق با تکنولوژی و شرایط جدید را بیابد، مورد بی توجهی قرارگیرد. بنابراین توجه به حفظ بافت تاریخیشهرها همزمان با توسعه شهر امری ضروری است، لذا میتوان در بافت تاریخی شهر در کنار رعایت اصول و حفاظت از ارزشها، فرصتیبرای توسعه و تجدید حیات کالبدی و کارکردی بافت تاریخی فراهم آورد. در این راستا پژوهش حاضر به دنبال دست یافتن به توسعه یمیان افزا در بافت تاریخی سبزوار است و قصد دارد با شناسایی ویژگی ها و مولفه های رویکرد مدولار به این مهم دست یابد. هدف پژوهشعبارت است از: شناسایی عوامل اثرگذار رویکرد مدولار بر توسعه میان افزا در بافت تاریخی شهر سبزوار. پژوهش موردنظر به دنبال پاسخبه این پرسش است: چگونه میتوان با استفاده از ویژگیهای رویکرد مدولار به توسعه میان افزا در بافت تاریخی سبزوار کمک نمود؟ فرضیهپژوهش نیز عبارت است از: با استفاده از ویژگی ها و مولفه های رویکرد مدولار میتوان همزمان با حفظ اصالت بافتهای تاریخی در جهتتوسعه میانافزا در بافت تاریخی سبزوار گامی موثر برداشت. روش تحقیق بصورت توصیفی-تحلیلی است. فرایند پژوهش بدین صورت استکه در ابتدا مبانی نظری تحقیق در رابطه با رویکرد مدولار و ویژگی های آن، توسعه میان افزا و مزایای آن پرداخته شد. در مرحله بعد بافتتاریخی سبزوار موردبررسی قرار گرفت. پس از آن با بررسی معیارها و ویژگی های توسعه میا نافزا، راهکارهایی در جهت توسعه میان افزا دربافت تاریخی سبزوار با تاکید بر ویژگی ها و مزایای رویکرد مدولار ارائه شد.

Keywords:

معماری مدولار , توسعه , توسعه میا نافزا , سبزوار , بافت تاریخی , خیابان بیهقی