ارزیابی مدیریتی سیستم حمل و نقل عمومی درون شهری در جهت دستیابی به حمل و نقل پایدار شهری (مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)

امروزه رشد روز افزون جمعیت. مهاجرین به کلان شهر ها و همچنین رشد بیشمار وسائل نقلیه و افزایش تمایلشهروندان به استفاده از وسیله نقلیه شخصی باعث شده است تا هر روز ترافیک عبوری از خیابان های شهری سنگین ترشود. به علاوه نبود مدیریت واحد در کاربرد و ارائه خدمات توسط سیستم های مختلف حمل و نقل عمومی اعم از مترو،اتوبوس مینی بوس, تاکسی. آژانس های تاکسی تلفنی و سواری های مسافربر شخصی و در مراکز مهم شهری باعث بروزمشکلات فراوان ناشی از شلوغی یا عدم حضور سیستم مناسب در شهرها شده است. این پژوهش با هدف هماهنگ سازیمدیریتی سیستم های مختلف حمل و نقل موجود در شهر شیراز تعریف معیارهای مناسب جهت مدیریت بهتر وسائلحمل و نقل عمومی مبتنی بر تقاضا و وضعیت شبکه معابر شهری انجام گرفته است. ابتدا منابع موجود شامل کتاب ها،مقلات، پایان نامه ها فعالیت های پژوهشی مرتبط از جمله مطالعات جامع حمل و نقل و ترافیک اتوبوسرانی، تاکسیرانیو آژانس های تاکسی تلفنی از سازمانهای مربوطه. نظر از صاحب نظران و کارشناسان نهادهای مختلف در مورد مهم ترینبرنامه ریزان حمل و نقل شهری مرحله بعدی این پژوهش است. در گام نهایی با در نظر گرفتن استنادات قانونی وستفاده از مدل یکپارچه سازی مدیریتی حمل و نقلی. ایجاد سازمان مدیرت حمل و نقل مسافر درون شهری زیرمجموعه شهرداری را بهترین گزینه انسجام سیستم حمل و نقل درون شهری شیراز در جهت رسیدن به حمل و نقلپایدار پیشنهاد می گردد.

Keywords:

حمل و نقل عمومی , یکپارچه سازی مدیریتی , ناوگان شیراز