مطالعه ای بر رویکرد های حفظ محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی

هر آنچه در کرهزمین و محیط زندگ ی ما وجود دارد و انسان در خلق آن دخالتی ندارد، منابع طبیعی محسوب میشود. پوششگیاهی، آب و خاک از مهمترین منابع طبیعی تجدیدپذیر هستند که در صورت بهر هبرداری صحیح تجدید حیات مینمایند و برخلافمنابع تجدیدناپذیر مثل نفت، گاز و ذغال سنگ هیچ گاه تمام نمی شوند. هماکنون منشاء بسیاری از فعالیت های تولیدی و اقتصاد یاز منابع طبیعی است. تولید اکسیژن و تلطیف هوا، جذب گرد و غبار و گازکربنیک، کاهش آلودگی صوتی، کنترل آبهای سطحی وتغذیه سفره های آب زیرزمینی، حفظ و تولید خاک، تولید علوفه دام، تولید فرآورد ههای صنعتی و دارویی، تولید عسل، تولید چوب،تنوع زیستی و محلی برای تفرج از مهمترین ثمرات جنگ ها و مراتع هستند. بهره بردا ری بیرویه از منابع طبیعی منجر بهآسیب پذیری آن می شود به نحوی که با کوچکترین تنشی همانند خشکسالی رو به ضعف و نابودی می رود. افز ایش آلاینده های هوا،افزایش روزافزون ریزگردها، کاهش تولید علوفه و به دنبال آن کاهش تولید گوشت، تغییر اقلیم و شرایط آب و هوایی، افزایش سیل ،بهمن و رانش زمین همگی از پیامدهای تخریب و بی توجهی به این منابع خدادادی است. افزایش مداخله گری های انسانی، بهرهبرداری های نامحدود از منابع، رشد سریع جمعیت منجر به تخریب روزافزون منابع طبیعی شده است و بحران های زیست محیطیزیادی را بخصوص در کشورهای درحال توسعه به دنبال داشته است. اقدامات و سیاست گذاری های اندکی جهت افزایش پایداریمنابع زیستی وجود دارد که نیازمند تغییر و بازاندیشی است. بنابراین اساس آنها بایستی مبتنی بر تامین نیازهای فزآینده انسان وافزایش سازگاری با اکولوژی تعریف شود. در این مطالعه به رویکرد هایی جهت حفظ محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعیپرداخته خواهد شد.

Keywords:

حفاظت , ترویج , دانش منابع طبیعی , تخریب