تعامل ساختار مالکیت با کیفیت حسابرسی و ارزش آفرینی در شرکت ها

ارزش آفرینی برای شرکت، اندیشه جدید فعالان اقتصادی است که در چارچوب آن, وظایف مدیریتشکل گرفته و معنای جدید یافته است. به طوری که فعالیت اقتصادی بنگاه های کسب و کار بدون اندیشهو عمل زایش ارزش, استمرار و تداوم نخواهد داشت. یکی از عوامل مرتبط با ارزش آفرینی در شرکت ها،سطح کیفیت حسابرسی شرکت می باشد. در این پژوهش ادعا شده است در شرکت هایی که کیفیتحسابرسی شرکت پایین است. مدیران تمایلی به تعیین سطح ریسک قابل پذیرش برای ساختار حاکمیتیشرکت ندارند که این امر در نهایت موجب کاهش ایجاد ارزش (ارزش آفرینی) در شرکت خواهد شد.همچنین، در این پژوهش استدلال شده است که ساختار مالکیت (تمرکز مالکیت) موجب افزایش سطحکیفیت حسابرسی شرکت خواهد شد و در نتیجه می توان گفت در شرکت هایی با مالکیت متمرکز، رابطهبین کیفیت حسابرسی و ایجاد ارزش برای شرکت تشدید می شود. در این پژوهش, به ارائه مفاهیم مرتبطبه ارزش آفرینی در شرکت، کیفیت حسابرسی، ساختار مالکیت و رابطه احتمالی بین این سه متغیر پرداختهخواهد شد. همچنین در پژوهش حاضر نگاهی مختصری به یافته های مطالعات تجربی پیشین در داخلو خارج از کشور انجام می گیرد و تا مسیر انجام پژوهش های جدید هموار شود. سرانجام. نتیجه گیری کلیدر مورد مفاهیم مطرح شده در این پژوهش انجام خواهد شد.

Keywords:

ارزش آفرینی در شرکت , کیفیت حسابرسی , ساختار مالکیت