نقش طفره روی و از خودبیگانگی در کاهش عملکرد شغلی کارکنان جهاد کشاورزی

هدف پژوهش بررسی نقش طفره روی و از خودبیگانگی در کاهش عملکرد شغلی کارکنان جهاد کشاورزی است. پژوهشحاضر به روش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی و از منظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنانجهاد کشاورزی استان کهگیلویه و بوبراحمد می باشد و در این روش حجم نمونه ۲۰۰ نفر از کارکنان جهاد کشاورزیاستان کهگیلوبه و بویراحمد مدنظر می باشد. نحوه نمونه گیری به صورت سرشماری انجام گرفته است. برای سنجشمتغیرهای پژوهش، به ترتیب، پرسشنامه عملکرد شغلی (Bang et al,۲۰۱۷)، پرسشنامه ازخودبیگانگی کارکنان(Nair et al, ۲۰۰۹)، پرسشنامه طفره روی (Liden et al, ۲۰۰۴) استفاده شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روشاعتبار محتوا تائید شد و پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ برای پرسشنامه عملکرد شغلی بنگ و همکاران (۰,۷۸)،پرسشنامه ازخودبیگانگی کارکنان نیر (۰,۸۶) پرسشنامه طفره روی (۰,۸۹) محاسبه گردید. برای تجزیه وتحلیل داده هایپژوهش از نرم افزار ایموس استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد ازخودبیگانگی بر عملکرد کارکنان تآثیر مثبت ومعناداری دارد. طفره روی بر عملکرد کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد. طفره روی بر ازخودییگانگی کارکنان تآثیر مثبتو معناداری دارد. ازخودبیگانگی بر طفره روی کارکنان تاثیر مثبت و معناداری دارد.

Keywords:

طفره روی , عملکرد شغلی , از خودبیگانگی , کارکنان جهاد کشاورزی