زیبایی شناسی اسالیب و اهداف شعری در لامیه حضرت ابوطالب و مویدالدین طغرائی

شعر یکی از طرق بیان خلجانات درونی انسان و از موثرترین آن است و شاعر با زبان گویای شعر، می تواند از ارزشهای دینی، اخلاقی و قومی خود پاسداری کند و در تمامی ادوار تاریخی، شاعرانی هستند که با مضامین بلند شعر خود، آن را جاودانه سازند. از جمله این اشعار دو قصیده عربی معروف به لامیه است. دو لامیه ای که از آن دو شخصیت به نام و شهیر، در دو عصر مهم صدر اسلام و عصر عباسی یعنی حضرت ابوطالب و مویدالدین طغرائی است. این مقاله بر آنست تا بر پایه مکتب تطبیقی آمریکایی که اساس آن زیبایی شناسی و نقد است، به این سوال پاسخ دهد که شباهت ها و تفاوت های دو قصیده مذکور از نظر اسلوب و غرض شعری چیست. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای است و هدف از آن آشنایی هر چه بیشتر با مضامین دو قصیده است. یافته ها نشان داد که هر دو قصیده از نظر زیبایی شناسی ساختاری، از کلمات متناسب و متقابل و مشتق برای تالیف لفظ و معنی بهره جسته اند. واژگان در لامیه ابوطالب شدت ایقاعی بیشتر دارد و در لامیه طغرائی روان تراست. هر دو شاعر در تبیین پیام خود، از تقابل واژگانی و اشتقاق استفاده نموده اند ولی اشتقاق در لامیه ابوطالب از بسامد بیشتری برخوردار است. نیز یافته ها نشان داد که هر دو قصیده از حسن مطلع برخوردارند. طغرائی در بیان نصیحت بیشتر از اسلوب تشبیه تمثیل استفاده نموده و ابوطالب در دفاع از دین مبین اسلام، از انواع تشبیه بهره برده است. نیز یافته ها نشان داد که ....

Keywords:

ادبیات تطبیقی&quot