بررسی فقهی و حقوقی نقش غرور در مسئولیت مدنی

یکی از مباحث پر کاربرد در فقه و حقوق مدنی، «حکم وضعی ضمان» و در اصطلاح حقوقی «مسئولیت مدنی»(ضمان قهری) است. بر اساس آموزه های فقهی، موضوعات مختلفی مستلزم حکم وضعی ضمان می گردند. به طور مثال اگر فردی مال فرد دیگر را تلف کند، جبران خسارت وارده با استناد به قاعده فقهی «اتلاف»، بر عهده فرد تلف کننده است؛ و در صورتی که فرد تلف کننده نسبت به انجام این کار فریب داده شود و از روی جهل مرتکب اتلاف شده باشد، با استناد به قاعده فقهی «غرور»، «قرار ضمان» بر عهده ی فرد فریب دهنده می آید؛ و به طور کلی در مواردی که در انجام معامله «تغریر» و «تدلیس» رخ دهد، به جهت بیان «مسئولیت مدنی» در آن معامله از قاعده فقهی «غرور» استفاده می شود؛ و در بسیاری از پرونده های قضایی، ردپایی از این موضوع یعنی «تغریر و فریب جاهل» به چشم می خورد، قاعده غرور، یکی از قواعدی است که منحصر به باب خاصی نیست و در ابواب معاملات، مثل باب تجارات، نکاح، هبه، عاریه و ... جریان دارد و اصحاب در اکثر ابواب به این قاعده استناد کرده اند. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از انجام این پژوهش بررسی فقهی و حقوقی نقش غرور در مسئولیت مدنی می باشد.

Keywords:

فقه , غرور , مسئولیت مدنی , فقه و حقوق مدنی