ردیابی تکامل صفات اتولیت در کپور دندان دار حوضه های ساحلی خلیج فارس

این مطالعه به ردیابی تاریخ تکاملی صفات مورفولوژیکی اتولیت برای درک حفاظت و تنوع زیستی کپورماهیان دندان دار در حوضه های خلیج فارس می پردازد. قدیمی ترین گونه، Aphanius furcatus است که با حداقل ۱۶ میلیون سال واگرایی، سازگاری طولانی مدت با شوری و دما را نشان می دهد. جوان ترین واگرایی در A. hormuzensis و A. ginaonis رخ می دهد. تغییرات شکل اتولیت در دودمان های تکاملی نشان دهنده پاسخ های سازشی، انتقال از ذوزنقه ای به بیضی و در نهایت، شکل های مثلثی و کشیده است. این تغییرات ممکن است تحت تاثیر عواملی مانند بهبود عملکرد حسی و سازگاری های محیطی باشد. تغییر طول روسترم در گونه های جوان تر، به تشخیص سیگنال صوتی در محیط و نیز به استراتژی های سازگاری زیستگاهی کمک می کند. تکامل صفت به شکل تغییر حالاتی که در صفات ریختی اتولیت مربوط به کپورماهیان دندان دار در این مطالعه گزارش می شود، با شکل دادن به تنوع گونه ها و تنوع عملکردی در اکوسیستم ها، نقش مهمی در تنوع زیستی آنها ایفا می کند. بنابراین، حفاظت از زیستگاه های متنوع در حوضه های آبریز در خلیج فارس، از راه های مهم در امر حفاظت از تنوع زیستی این آبزیان در این منطقه می باشد.

Keywords:

کپورماهیان دندان دار , درخت فیلوژنی , تنوع زیستی , فاکتورهای اکولوژیکی