تحلیل موانع توسعه محور شرق کشور با محوریت بندر چابهار با استفاده از مدل مفهومی PESTEL

بدون تردید، یکی از زمینه های جدی توسعه و اقتصاد دریامحور که اخیرا مورد تاکید اسناد بالادستی نیز قرار گرفته است، توجه به سواحل مکران و محور شرق کشور با قابلیت های بالای بازرگانی، ترانزیتی، صنعتی و گردشگری به حساب می آید. مرزهای آبی استان سیستان و بلوچستان با توجه به موقعیت ممتاز منطقه ای کشور و خارج بودن از منطقه بحران خیز خلیج فارس، به صورت بالقوه یکی از پرارزش ترین سواحل دنیا به حساب می آید و ضروری است تحقق توسعه شرق کشور با محوریت بندر چابهار بعنوان یکی از شاخه های کریدور بین المللی شمال-جنوب مورد توجه جدی قرار گیرد. در این مقاله، تلاش گردیده تا ضمن تحلیل محیط اقتصادی و لجستیکی مترتب بر محور شرق و بندر چابهار، با رویکردی علمی، موانع عمده و ابعاد و عوامل اصلی تبیین کننده توسعه محور شرق را براساس مدل ساختاری PESTEL شناسایی و معرفی نماید. در ادامه، پرسشنامه خبرگان تهیه و تحلیل های آماری بر روی ۲۶ فرم صورت پذیرفته است. نتایج این مقاله نشان می دهد، ضعف در تعاملات بین المللی جهت ورود سرمایه گذاری خارجی در لجستیک و توسعه زیرساخت های حمل ونقلی کشور بعنوان مهمترین مانع از میان ۴۱ مانع و عامل نهادی–سازمانی و مدیریتی (ایجاد نهاد راهبر، فرآیندهای مدیریتی) مهمترین عامل از میان ۱۲ عامل اصلی تبیین کننده توسعه محور شرق می باشد. بنظر می رسد نتایج تحلیلی مقاله، بتواند در تحقق اقتصاد دریامحور در محور شرق و گرانیگاه آن بندر چابهار مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

توسعه دریامحور , محور شرق کشور , بندر چابهار