بررسی اضطراب اجتماعی با در نظر گرفتن نقش تحمل پریشانی و انعطاف پذیری روانشناختی دانش آموزان

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین تحمل پریشانی و اضطراب اجتماعی با نقش میانجی انعطاف پذیری روان شناختی دانش آموزان می باشد. پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر زرندیه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ می باشدکه تعدادشان ۱۲۰۶ نفر بود و به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس تعداد ۲۲۴ نفر براساس فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود و جهت تزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار آماری Smart PLS۳ استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین تحمل پریشانی با انعطاف پذیری روان شناختی و اضطراب اجتماعی رابطه معناداری وجود دارد. نقش میانجی انعطاف پذیری روان شناختی در رابطه تحمل پریشانی و اضطراب اجتماعی مورد تایید قرار گرفت. بر این اساس می توان گفت که از طریق ارتقای انعطاف پذیری روان شناختی می توان میزان اضطراب اجتماعی را کاهش داد.

Keywords:

تحمل پریشانی , اضطراب اجتماعی , انعطاف پذیری روانشناختی.