ارتقای جایگاه انجمن اولیاء و مربیان در فرآیندهای تربیتی مدارس

تعلیم و تربیت از مهمترین و اساسی ترین اموری است که در زندگی بشر دارای نقش بسیار موثر می باشد . فرزندان ما زمانی از تعلیم و تربیت موفق برخوردار می شوند که بین عوامل مختلف آن ، مشارکت و همکاری همه جانبه وجود داشته باشد . بدون شک در بین عوامل تعلیم و تربیت، نقش خانه و مدرسه از بقیه تعیین کننده تر است. اولیا و مربیان به عنوان سردمداران دو نهاد خانواده و مدرسه ، پایه گذار شخصیت و رفتار دانش آموزان به حساب می آیند و همکاری و مشارکت آنها سبب رشد و شکوفایی افرادی اندیشمند و موثر در جامعه می شود . معمولا اولیایی که به فرزندان خود و کارهای آنان توجه بیشتر دارند و با نظارت بر فعالیتهای آنها و اختصاص دادن زمان و امکانات لازم، حمایت خود را در خانه و مدرسه نسبت به فرزندشان مبذول می دارند فرزندانی موفق را در آینده خواهند داشت.خانه و مدرسه در انجام وظایف تربیتی مکمل یکدیگرند خانه مدرسه ی اول فرزند و مدرسه ، خانه دوم اوست و اگر این دو نهاد روش ها و برنامه های هماهنگ نداشته باشند ، در روند رشد کودک اختلال به وجود می آید . دو نهاد خانه و مدرسه نقش اساسی در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان دارند .بین روش ها و منش های خانه و مدرسه باید همسویی و تشابه وجود داشته باشد و یکی از این دو کانون ، کار دیگری را خنثی نکند ، بلکه به عنوان دو جریان همدل و مکمل عمل کنند . مدرسه باید پیشاهنگ ارتباط با خانه باشد و با روشهای گوناگون اسباب مشارکت فکری اولیا را در امر تعلیم و تربیت فرزندانشان فراهم کند . فرزند در خانه و در دامان والدین رشد می کند و آماده ی ورود به مرحله ی دیگری می شود . خانه و مدرسه به عنوان دو نهاد اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه ای محسوب می شود .وضعیت موجود هر جامعه ای نتیجه یادگیری دیروز افراد در خانه و مدرسه است و وضعیت فردای هر جامعه در نتیجه سرمایه گذاری هایی است که امروز روی دانایی افراد در خانه ، مدرسه و جامعه انجام می گیرد . والدین وظیفه دارند به طور مرتب با مدرسه ارتباط داشته باشند و با کسب اطلاعات کافی از وضع درس و اخلاقیدانش آموزان تصمیم معقولی برای مشارکت در تربیت اتخاذ کنند .

Keywords:

ارتباط , خانه , مدرسه , تربیت تعامل اولیا و مربیان در مدرسه , نقش اولیا در آموزش و پرورش کودکان ابتدایی