نقش خواب در تحکیم حافظه حرکتی کودکان در یک تکلیف توالی دار حرکتی

خواب در تحکیم حافظه افراد بزرگسال موثر است، اما تحکیم وابسته به خواب در کودکان همانند بزرگسالان به خوبی مشخص نشده است. بنابراین، هدف از انجام تحقیق حاضر، بررسی تاثیر خواب در تحکیم حافظه حرکتی کودکان بوده است. شرکت­ کنندگان شامل ۳۲ کودک پسر داوطلب ۱۰تا۱۲سال شهر کرمان که معیارهای ورود به تحقیق را دارا بودند. از تکلیف زمان واکنش زنجیره­ای به منظور سنجش حافظه ضمنی کودکان استفاده گردید. شرکت ­کنندگان شامل دو گروه خواب ((۱±) ۸ شب و (۱±)۸  صبح) و بیداری((۱±) ۸ صبح و (۱±)۸  شب) بودند که پنج بلوک ۹۰ کوششی را در جلسه اکتساب انجام دادند. در فواصل۱۲ساعت تمامی گروه ­ها آزمون­های یادداری (تحکیم) و انتقال را انجام دادند. جهت تحلیل داده­ ها از آزمون تحلیل واریانس مختلط ۲×۲ و ۲×۴ استفاده گردید. نتایج آزمون یادداری و انتقال نشان دادند که زمان­ واکنش در دو بلوک تفاوت معنی داری داشته است(۰۵/۰>P). اما اثر تعاملی بلوک و گروه تفاوت معنی­دار نداشته است(۰۵/۰ P ≥). این امر حاکی از آن است که تحکیم حافظه حرکتی در گروه­ های خواب و بیداری کودکان شکل گرفت، اما وابسته به خواب نبوده است. یافته­ها نشان دادند که ارتقاء و پیشرفت در عملکرد مهارت صرفا بر اثر تمرین و در طول جلسات تمرین به دست نمی ­آید؛ بلکه بعد از یادگیری مهارت و در دوره خاموش، با گذر زمان حافظه مربوط به مهارت یادگرفته شده، ارتقاء و تحکیم می­ یابد. بنابراین، خواب عامل ضروری در توسعه یادگیری خاموش و انتقال یادگیری تکلیف توالی­دار حرکتی پنهان کودکان نمی­ باشد.

Keywords:

Consolidation , Motor memory , Sleep , Children , تحکیم , حافظه حرکتی , خواب , کودکان