تعامل بین حافظه فعال دیداری و توجه دیداری: اثر سرنخ پس گستر در بازشناسی اطلاعات

تکالیف حافظه فعال می توانند با هدایت توجه مستقیم به یک گویه از حافظه، هنگامی که توجه به محتوای حافظه فعال قبل از آزمون کشیده شود، عملکرد را بهبود بخشد. (به اصطلاح اثر سرنخ پس گستر نامیده شده است). این پژوهش مزایای سرنخ پس گستر را در طی دو آزمایش که با نرم افزار سوپرلب طراحی شده،  بررسی می کند: آزمایش اول، اثر سرنخ پس گستر معتبر در مقایسه با بدون سرنخ با وجود و عدم وجود سرنخ قبل از آزمون حافظه ، آزمایش دوم، این فرضیه که آیا اثر سرنخ پس گستر در حافظه فعال دیداری نیاز به توجه مداوم به گویه نشانه دار دارد، از طریق قرار دادن یک تکلیف خواستار وقفه ی توجه بین سرنخ و آزمون بررسی شد. در این مطالعه که از نوع شبه آزمایشی با اندازه های مکرر بود، تعداد ۳۰ نفر (۱۵ نفر برای هر آزمایش) از میان دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد آزمون قرار گرفتند. داده های پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر و آزمون t برای نمونه های همبسته تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که سرنخ پس گستر معتبر نسبت به دو شرایط بدون سرنخ هم در زمان واکنش و هم در درصد پاسخ صحیح عملکرد بهتری داشت. همچنین، مزایای سرنخ پس گستر با تغییر توجه از حافظه تضعیف نمی شود و برای حفظ افزایش دست یابی به بازنمایی گویه های نشانه دار نیازی به توجه مداوم و پیوسته نیست. نتایج نشان داد که سرنخ پس گستر موجب بهبود عملکرد حافظه فعال دیداری فرد می شود.

Keywords:

retro-cue , visual working memory , visual attention , retrieval. , سرنخ پس گستر , حافظه فعال دیداری , توجه دیداری , بازیابی.