بررسی تاثیر اجتماعی بودن کودکان حدود سنی ۹ ساله با خلاقیت و شکوفایی استعداد

این پژوهش با عنوان مقایسه خلاقیت کودکان اجتماعی و منزوی بین حدود سنی ۹ساله در شهرستان کوهرنگ در طرح تحقیق و فصل حاضر از روش تحقیق علی – پس از وقوع استفاده شده است. جامعه آماری دانش آموزان حدود سنی ۹ساله در شهرستان کوهرنگ می باشد که معمولا دانش آموزان دوم ابتدایی را شامل می گردد. و با محاسبه تعداد مدارس ابتدائی در شهرستان کوهرنگ ۱۰۶ مدرسه با احتساب روستاها و میانگین کلاس ۲۰ نفری در هر آموزشگاه ۲۱۲۰ = ۲۰× ۱۰۶ جامعه حدود ۲۱۲۰ نفر را شامل می گردد. ابزار گردآوری اطلاعات یعنی ثبت رفتارهای اجتماعی، انزوایی و خلاق کودکان از طریق مشاهده توسط محقق و معلمان خودشان بوده که قبلا شاخص های لازم و نوع رفتارهای اجتماعی و انزوا گرایانه و خلاقانه به آنها ارائه شده بود و کاملا به آسانی قادر به ثبت رفتارهای ذکر شده بودند. هر کودک در طول یک هفته مورد مشاهده معلم و آموزگار مربوطه قرار می گرفت و رفتارهای خلاقانه وانزوایی و اجتماعی آنان طی جدولی شمارش می شد. و در آخر هفته تعداد رفتار (نرخ رفتار) آنان به عنوان عدد قابل محاسبه در آمار و روش اماری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاکی از این است که: در جدول شماره ۱ که تعداد و نرخ خلاقیت دو گروه را نشان می دهد. با استفاده از روش همبستگی پیرسون داده ها محاسبه و ۲۲/۰ = r گزارش شده است. ضریب ۲۲/۰ به این معنی است که به ازای هر ۱۰۰ نفر ۲۲ نفر از دانش آموزان اجتماعی بیش از انزوایی خلاقیت دارند. و در واقع فرضیه های ما در هر ۵ مورد تایید می شود.

Keywords:

کودکان اجتماعی , کودکان انزوا طلب , خلاقیت.