شگفتی های آفرینش از منظر نهج البلاغه

در منطق قرآن کریم گستره هستی آیینه تمام نمای اسماء و صفات آفریدگار و به عبارت دیگر آیین آیات الهی است و سفیران آسمانی و انبیای الهی از هر فرصتی برای متوجه نمودن و حساس کردن مردمان نسبت به تامل در آیات پروردگار بهره برده اند تا از این رهگذر، فطرت خدا آشنا و خداگرای انسان ها را برآشوبند و بالنده و شکفته کنند. امام خداجویان و پیشوای پرواپیشگان حضرت علی بن ابی طالب نیز به موازات قرآن در کلام سحرآسا و زیبای خویش در نهج البلاغه این مهم را پی گرفته و فراوان و با عبارات گوناگون، مردمان را متوجه آیات الهی و شگفتی های آثار صنع پروردگار کرده است.سوال تحقیق: چرا امام در نهج البلاغه به بیان شگفتی های آفرینش پرداخته است؟روش تحقیق: روش تحقیق بصورت نوصیفی با مراجعه به کتب و تفاسیر معتبر می باشد.نتیجه:شکی نیست که قدرت خداوند نسبت به خلقت موجودات از درک و فهم انسان خارج است. با این وجود وقتی که به گوشه ای از اسرار خلقت موجودات پی می بریم تا حدودی متوجه عظمت پروردگار می شویم؛ پروردگاری که در خلقت موجودات سنگ تمام گذاشته و هیچ گونه کم و کاستی در خلقت آنها قرار نداده است. شناخت نظام آفرینش یکی از راه های خداشناسی است و شاید کمتر انسانی برای کسب این شناخت از راه موشکافی یک حشره وارد شود ، بلکه بشر برای این مقصود بیشتر به بررسی نشانه های بزرگ همچون آسمان و زمین، کوه و دریا روی می آورد. آموزش اثبات حقانیت حضرت علی(ع) با رویکردهای علمی نهج البلاغه از اهمیت ویژه ای برخوردار است؛ زیرا بنابر روایات پیامبر(ص) شهر علم و حضرت علی(ع) دروازه آن، این خود مستلزم عصمت علمی آن حضرت است. نهج البلاغه حاوی نکات علمی بدیع است.

Keywords:

نهج البلاغه , شگفتی ها , آفرینش , فرشتگان , انسان , جهان , جانوران