فریضه نماز در آینه اشعار سعدی، حافظ و مولانا
Publish place: The 6th International Conference of Psychology, Educational Sciences and Social Studies
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 20
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAVAN06_1288
تاریخ نمایه سازی: 18 اردیبهشت 1403
Abstract:
یکی از مهم ترین زمینه های رشد و تکامل فرهنگ اسلامی را باید در زبان و ادب فارسی جستجو کرد. در شعر و ادب فارسی از همان آغاز شاعران حکیمی چون رودکی ، فردوسی و ناصرخسرو مفاهیم دینی برگرفته از قرآن و حدیث را وارد حوزه شعر فارسی ساختند.و بعدها تا به امروز این سنت حسنه تداوم یافته است. بی شک یکی از تاثیر گذارترین روشهای آموزش مبانی دینی بهره گیری از زبان شعر است. علی الخصوص ما ایرانیان از دیرباز با ذوق شعری که در وجودمان نهادینه گردیده است.برای درک بهتر مفاهیم فلسفی ، عرفانی و دینی در قالب شعر و قصه ، از خود علاقه وافری نشان داده ایم.این اقبال موجب پدید آمدن آثار بزرگ ادبی گردیده است.گرچه در آغاز شعر و ادب فارسی تلاش هایی ارزنده جهت گسترش معارف دینی صورت پذیرفت. اما نقطه اوج آنرا باید در سبک عرافی و شعر بزرگانی چون سعدی ، حافظ و مولانا جستجو کرد.در این مقال تلاش برآن بوده است تا با مراجعه به برخی از آثار منظوم این شاعران بزرگ بازتاب اندیشه های دینی و الهی آنان را در ارتباط با «فریضه نماز» تا حد امکان بازگو گردد.
Authors
مرجان قنبری
کارشناس آموزش ابتدایی
سیده آمنه موسوی
کارشناس ادبیات عرب