بررسی ابعاد حیات غیرمادی انسان از نگاه کلام امامیه و عرفان شیعی

ائمه طاهرین هیچ گاه تعالیم خود را بر بیانات و شئون ظاهری شریعت متوقف نداشتند بلکه ایشان همواره پیروان خود را بر یادگیری سطح به سطح و لایه به لایه شریعت دعوت می-نمودند تا شیعیان پس از شناخت کامل سطوح اولیه دین که شامل احکام و عقائد امهات بوده، رفته رفته به شناخت باطنیات و تعمیق در عقائد و سلوک معنوی روی آورند. خلط بین حقیقت حاکم بر کلام امامیه و عرفان شیعی در موضوعات گوناگون ایجاب نمود تا در این اثر با روشی توصیفی تحلیلی ابعاد حیات غیرمادی انسان از نگاه کلام امامیه و عرفان شیعی که ناظر به یکی از مباحث مصداقی در خصوص خلقت انسان بوده از این دو منظر بررسی شده و اشتراکات حداکثری تبیین شود. در حقیقت نگارنده این نتیجه را در اثر به عنوان راهبردی دریافته است که کلام امامیه و عرفان شیعی، در عمده مسائل از جمله خلقت فرامادی انسان، هر دو رسالت بیان ابعاد مختلف شریعت را بر دوش داشته اند اما یکی به تبیین حوزه ظاهری و بیرونی شریعت پرداخته و دیگری عهده دار تبیین باطنیات و نکات عمیق دین بوده است.

Keywords:

کلام , عرفان , امامیه , تشیع , حیات انسان