شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر افزایش کارایی شرکت های دانش بنیان شرق شهر اهواز

چکیده با توجه به سیاست توسعه شرکت های دانش بنیان در کشور، یکی از سختی های موفقیت این سیاست به علت خطرهای ذاتی و ویژگی های خاص شرکت های دانش بنیان در ابعاد مدیریتی، تجاری سازی و منابع لازم، تداوم رشد و پایداری شرکت های دانش بنیان است. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر افزایش کارایی شرکت های دانش بنیان شرق شهر اهواز بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش اجرا آمیخته ای (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری پژوهش در فاز کیفی تعداد ۱۳ نفر کارشناسان و خبرگان در حوزه شرکت های دانش بنیان و در فاز کمی تعداد ۲۵۱ نفر از کارکنان شرکت های دانش بنیان شرق شهر اهواز انتخاب که براساس فرمول کوکران ۱۵۲ نفر از کارکنان انتخاب شد. ابزار گردآوری اطلاعات، در بخش کیفی (مصاحبه) و در بخش کمی پرسش نامه محقق ساخته بود که روایی محتوایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۷/۰ به دست آمد. در بخش کیفی با استفاده از تحلیل عامل اکتشافی شش عامل اصلی (۱ عامل فرهنگ سازمانی؛ ۲-خط مشی سازمانی؛ ۳-توانمندهای سازمانی؛ ۴-سازوکارهای حمایتی؛ ۵-زیرساخت های محیطی و ۶-ویژگی های شخصیتی) و ۲۹ عامل فرعی شناسایی شده و سپس در بخش کمی به کمک روش تاپسیس این عوامل رتبه بندی شدند. با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل تاپسیس و مقادیر CL محاسبه شده به ترتیب مربوط به عامل سازوکارهای حمایتی (۶۲/۰)؛ عامل زیرساخت های محیطی (۵۹/۰)؛ عامل توانمندهای سازمانی (۵۷/۰)؛ عامل خط مشی سازمانی (۵۳/۰)؛ عامل عامل فرهنگ سازمانی (۵۱/۰) و عامل ویژگی های شخصیتی (۴۸/۰) می باشد.

Keywords:

کارایی , شرکت های دانش بنیان , اثربخشی.