حکمرانی تبلیغ؛ حکمرانی مفاهمه ای

رسالت نظام حکمرانی اسلامی یعنی عمومی سازی و تحقق احکام الهی، جز به مشارکت تمامی ظرفیت های عامه در جریان تبلیغ دینی انجام پذیر نیست. تاکنون امر تبلیغ کمتر به عنوان کنشی اجتماعی فهم و فرض می شد، ضمن آنکه پس از رویکردهای تبلیغ فردی (فرد به فرد)، نوع نگاه به فرایند تبلیغ، نگاهی مدیریتی (باعنوان مدیریت تبلیغ) بود. در پژوهش حاضر، تبلیغ اولا به عنوان امر سیاسی اجتماعی و ثانیا در پرتو مفهوم حکمرانی بررسی و تحلیل خواهد شد و درنهایت به این پرسش پاسخ داده می شود که حکمرانی (مداخله در امر عمومی) تبلیغ، چگونه با استمداد از ظرفیت های عامه انجام می شود. روش پژوهش حاضر از نوع مروری و با مدل مرور ادبیات سنتی یا روایی است و در آن ادبیات حوزه حکمرانی تبلیغ با اتکا به مقالاتی که در دو پایگاه اطلاعاتی نورمگز و پورتال علوم انسانی بود، کاوش و بررسی شد و درنهایت موضوع حکمرانی تبلیغ بر پایه شرایط علی، راهبرد، شرایط زمینه ای، موانع و پیامدها، صورت بندی و توصیف شد. یافته های پژوهش پیش رو، سرشت حکمرانی تبلیغ با اتکا به مشارکت عامه را حکمرانی مفاهمه ای می داند و سه جزء حکمرانی مفاهمه ای در امر تبلیغ را در فرم، مداخله فرهنگی و در زمینه، هم سخنی و در محتوا، اجتماع بر امر جامع می داند.

حکمرانی تبلیغ؛ حکمرانی مفاهمه ای Keywords:

حکمرانی تبلیغ , هم سخنی , امر جامع , مداخله فرهنگی , مسئله تبلیغ , حکمرانی مفاهمه ای , مرور روایتی