بررسی تاثیر قصه گویی بر کسب مهارت های اجتماعی و رشد عاطفی کودکان (مورد مطالعه: دانش آموزان ابتدایی دختر مدارس مشهد)

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قصه گویی بر کسب مهارت های اجتماعی و رشد عاطفی کودکان در دانش آموزان ابتدایی مدارس مشهد انجام گرفت. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت و نحوه اجرا، توصیفی- پیمایشی بود. کلیه دانش آموزان دختر ابتدایی ناحیه ۲ شهر مشهد به تعداد ۶۳۰۵ نفر جامعه آماری تحقیق را تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول نمونه گیری کوکران، تعداد ۳۶۲ نفر به عنوان حجم نمونه آماری در دو گروه کنترل و آزمایش انتخاب شدند. گردآوری داده های تحقیق به دو صورت کتابخانه ای و میدانی انجام شد. مهم ترین ابزار تحقیق، پرسشنامه بود. به منظور سنجش متغیر مهارت اجتماعی از پرسشنامه ماتسون و همکاران (۱۹۸۳) استفاده شد. متغیر رشد عاطفی کودکان نیز از طریق پرسشنامه یاشویر سینگ و ماهیش بهار گاوا (۱۹۹۰) سنجیده شد. همچنین برای سنجش متغیر قصه گویی از پروتکل قصه-گویی قومی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از طریق نرم افزار SPSS صورت گرفت. یافته های تحقیق حاکی از آن بود که قصه گویی متغیر کسب مهارت های اجتماعی و متغیر رشد عاطفی تاثیرگذار است. همچنین مشخص شد که قصه گویی بر کسب مهارت های اجتماعی و رشد عاطفی دانش آموزان دختر ابتدایی ناحیه ۲ مشهد تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

قصه گویی , مهارت های اجتماعی , رشد عاطفی , دانش آموزان ابتدایی دختر.