تاثیر بازی های آموزشی بر یادگیری دانش آموزان

بازی، آموزش است و کودک از طریق بازیها مهارت های متفاوتی را بدست می آورد .بازی، بهترین وسیله ای است که از طریق آن می توان بسیاری از مفاهیم را آموزش داد (مقدم وترکمان،۱۳۸۱). بازی های آموزشی از جمله راهکارهایی هستند که استفاده از آنها برای فعال کردن متعلمان و ایجاد نوآوری در آنها، یکی از مبحث های اصلی و تخصصی حوزه آموزشی را تشکیل می دهد .بازی آموزشی یکی از موقعیت های یاددهی یادگیری به حساب می آید و فعالیتی است سازمان یافته و همراه با قوانین مشخص که در آن دو یا چند دانش آموز برای رسیدن به اهداف آموزشی از قبل تعیین شده، در ارتباط با هم قرار می گیرند. بازی تحمیلی نیست و باید معیارهایی داشته باشد؛ اول آنکه متناسب با ویژگی ها، نیازها و توانایی های کودکان باشد؛ دوم، به تقویت و دقت و تمرکز و عکس العمل به موقع و پرورش خلاقیت توجه داشته باشد؛ سوم، فعالیت ها و رفتارهای موجود در بازی، تعبیر منطقی (معنی و مفهوم) داشته باشد؛ چهارم، بین بخش های مختلف بازی رابطه ی منطقی وجود داشته باشد؛ پنجم، به گونه ای طراحی شود که بر اعلام برنده و بازنده تاکید زیادی نشود . پژوهشگران و دانشمندان در حوزه آموزش و پرورش، ارزشهای والای تعاملی بودن محیطهای آموزشی را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کردهاند. این محیطها شامل موقعیتهایی هستند که در آنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت فعالانه دارند. یکی از موقعیتهای تعاملی بین شاگرد و معلم، بازیهای آموزشی است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است؛ یعنی انتقال نکتهای خاص، برجسته کردن قابلیتهای ویژه با تعمیق مهارتها.

Keywords:

بازی های آموزشی , خلاقیت , مهارت .