تصوف مجموعه ای از تمام مکاتب معنوی و از موضوعات جالب ادبیات فارسی و یکی از آموزههای معنوی و فلسفی اسلام است . این مکتب فکری خاصی است که از قرن دوم پس از میلادی رسمیت یافته است . جهل به دنیا و عشق به خالق هدف نهایی
تصوف است . در بسیاری از شعرهای فارسی و ادبیات عاشقانه
تصوف وجود دارد. در سیر تحول زمان، اختلاف اندیشه و آگاهی در
تصوف مشهود است . بیشتر شاعران و نویسندگان ادبیات فارسی حامل و اندیشه صوفیانه هستند.
تصوف از اصطلاحات توحید، حقیقت ، طریقت ، شریعت ، سالک ، فنا، بقا وغیره استفاده می کند. کتابشناسی شاعران
صوفی فارسی شامل موضوعات بسیار دیگری از جمله اهمیت این اقوال و اصطلاحات است . آنان با آثار ادبی خود آموزههای صوفیانه بسیاری را برای بشر به یادگار گذاشته اند.
تصوف موضوع مهمی در تاریخ ادبیات فارسی است . در این مقاله رابطه
تصوف و اسلام، سهم شاعران و نویسندگان فارسی زبان در
تصوف و تجلی شعر صوفیانه در ادبیات فارسی بررسی شده است .