ویرایش ژن و نقش آن در کاهش ضایعات پس از برداشت گیاهان باغبانی

ضایعات پس از برداشت و از بین رفتن محصولات باغی، مشکلات کشاورزی پیش روی بشر را تشدید می کند. میوه ها و سبزیجات طیف وسیعی از مواد مغذی سالم را در اختیار ما قرار می دهند با این حال، این کالاها به شدت فاسد شدنی هستند. تقریبا %۳۳ از محصولی که برداشت می شود هرگز مصرف نمی شود. این ضرر را می توان با پرورش محصولات جدیدی که صفات مطلوب را حفظ می کنند و آسیب کمتری را در طول زنجیره تامین طولانی وارد می کنند، کاهش داد. ابزارهای جدید ویرایش ژن، تولید سریع و ارزان انواع محصولات جدید با ویژگیهای پیشرفته را آسانتر از آنچه قبلا ممکن بود، نوید میدهند. هدف ما در این بررسی ارزیابی انتقادی ویرایش ژن به عنوان ابزاری برای اصلاح مسیرهای بیولوژیکی است که کیفیت میوه و سبزیجات را پس از ذخیره سازی تعیین میکند. ما مروری مختصر و قابل دسترس از روش CRISPR-Cas۹ در زنجیره تامین محصولات ارائه می دهیم. در مرحله بعد، ژنهایی را فهرست بندی می کنیم که ویژگیهای کیفیت یا پیری را که برای ویرایش ژن "رسیدگی" هستند، کنترل یا تنظیم میکنند. در نهایت، ما موانع اجرای ویرایش ژن برای پس از برداشت، از محدودیتهای روشهای تجربی تا سیاست بین المللی را مورد بحث قرار میدهیم . در نهایت نتیجه میگیریم که علیرغم موانعی که باقی میماند، ویرایش ژنی محصولات احتمالا تاثیر قابل اندازه گیری در کاهش تلفات و ضایعات پس از برداشت در ۵ تا ۱۰ سال آینده خواهد داشت.

Keywords:

محصولات باغبانی , ضایعات پس از برداشت , ویرایش ژن