توسعه پایداری شهری در شهرهای تاریخی: مطالعه موردی شهر تاریخی موصل در عراق

با توجه به عدم تعادل بین بناهای تاریخی و الزامات مربوط به ساکنان آن، میراث فرهنگی گاه تحت فشارهای شهری متعددی قرار دارند. با این حال، ظرفیت اصلی رشد شهری در چنین مکانهایی در داراییهای تاریخی آنها نهفته است. هدف این پژوهش ارائه رویکردی برای حفظ و ارتقای تاریخ شهری به گونهای که برای محیط زیست، جامعه، فرهنگ و اقتصاد مفید واقع شود، میباشد. از آنجا که اهداف حفاظت و پایداری همیشه با هم منطبق نیستند، (سازمان) حفظ میراث در تلاش است خود را متمایز سازد (خود را بیابد). این یافته ها مبتنی بر تحقیقات انجام شده در موصل و مطالعه مفاهیم و ارکان توسعه پایدار است. وضعیت فعلی موصل، با استفاده از گزارشهای UNDP مشخص شد. نتایج مبین آن است که برای حفاظت از شهرهای تاریخی و در عین حال فراهم ساختن امکان تداوم اقامت ساکنان در آنجا لازم است راهبردهایی ابداع شود. طرح ابداعی میبایست اهداف، راهبردها و ابزارهای مورد نیاز جهت کسب اطمینان از سازگاری و تکامل»شهر زنده تاریخی« با اصول توسعه پایدار و چرخه های پایداری را شامل شود. این مقاله از روش استقرایی برای اعمال توسعه پایدار در مراکز شهرهای تاریخی در سراسر جهان استفاده میکند.

Keywords:

شهرهای تاریخی , شهر موصل , توسعه پایدار شهری , بافت شهری , میراثگاه شهری , حفاظت