مروری برارزیابی روش های فناوری بدون ترانشه برای صنعت آب و فاضلاب

خوردگی ، فرسودگی و شکستگی های تدریجی در شبکه های جمع آوری فاضلاب به خصوص در مناطق گرمسیری خسارات اقتصادی و کیفی بزرگی را در سراسر دنیا به وجود آورده است. این مساله ایجاب می کند که به منظور خدمات رسانی مستمر به مشترکین و رفع آسیب های شبکه ، برنامه های بلند مدت تعمیرات ، نوسازی و دوباره سازی شبکه بر اساس معیارهای تعریف شده در دستور کار قرار گیرد. در این میان روش های بازسازی سنتی با حفر ترانشه، بنا به دلایلی از قبیل هزینه های بالا ، اختلال در ترافیک، ایجاد آلودگی در محیط زیست، ایجاد تاثیرات روانی نامطلوب، سلب آسایش از شهروندان به دلیل بروز آلودگی های صوتی و بصری و تولید گرد و غبار ؛ هزینه های اجتماعی و مالی زیادی را به شهروندان و شرکت های آب و فاضلاب تحمیل می نماید . لذا استفاده از فناوری های نوین بدون حفر ترانشه از اهمیت ویژه ای برخوردار است .درمقایسه با روش های حفاری ترانشه باز ، این روش ها نیاز به کار ساختمانی کمتر و مقرون بهصرفه بودن اجرای این روش نسبت به تمام روش های دیگر برای عمق های بالای ۶ متر و همچنین دقت و سرعت عمل بالا و افزایش رضایت مردمی و کاهش آسیب به محیط زیست را دارد. روش های بدون حفر ترانشه مزاحمت کمتری درترافیک وزندگی روزمره مردم داشته و تولید سرو صدا و آلودگی هوا ناشی از حفاری ماشین های ساختمانی را به همراه دارند. لذالازم است روش بدون ترانشه برا ی صنعت آب و فاضلاب در حل مسائل بازسازی صنعت تدریجی حاکم گردد .

Keywords:

شبکه , خوردگی , فناوری های بازسازی , حفاری بدون ترانشه