کاربرد تصمیم گیری چند معیاره در کاهش تنش آبی کشاورزی پایدار

شناسایی عوامل موثر و تعیین کننده کمآبی در هر منطقه شرط لازم برای مدیریت صحیح عرضه و تقاضای آب و بسترسازی برای سازگاری با کم آبی است. تنش آبی می تواند بر بهداشت عمومی، توسعه اقتصادی، تجارت جهانی و همچنین کشاورزی نقش مهمی داشته باشد. این پژوهش به ارائه راهکارهای کاهش تنش آبی در ایران با روش تصمیم گیری چند معیاره می پردازد. با بررسی مرور و ادبیات پژوهش، ۱۳ راهکار جهت کاهش تنش آبی بیان شد و با کمک روش دلفی و ابزار تحلیل سلسله مراتبی اولویت بندی صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که راهکارهای جلوگیری از برداشت بی رویه منابع زیرزمینی، افزایش سیستم های نوین آبیاری و اصلاح ساختار تولید بخش کشاورزی به این ترتیب در اولویت قرار دارند . در پژوهش هایی که اخیرا صورت گرفته است، عدم مدیریت در بهره برداری از منابع و همچنین عدم استفاده از سیستم های جدید برای آبیاری و معضلاتی که در ساختار تولید صنعت کشاورزی وجود دارد، بیشترین تاثیر در ایجاد تنش آبی در کشور را دارند .پیاده سازی راهکارهای موثر در جهت کاهش تنش آبی، نقش مهمی در مدیریت منابع آب کشور خواهد داشت.

Keywords:

تصمیم گیری چند معیاره , کاهش تنش آبی , کشاورزی پایدار