رابطه تاب آوری، قاطعیت و رضامندی زندگی زناشویی با فرسودگی شغلی پرستاران

هدف از انجام پژوهش مطالعه رابطه تاب آوری، قاطعیت و رضامندی زندگی زناشویی با فرسودگی شغلی پرستاران می باشد. پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی، همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش پرستاران مرکز آموزشی درمانی پورسینای شهر رشت می باشد. بدین منظور از میان جامعه آماری پرستاران شاغل در این بیمارستان درسال ۱۴۰۲، ۲۱۶ نفر با استفاده از نمونه گیری احتمالی در دسترس انتخاب و به پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جاکسون (۱۹۸۱)، قاطعیت راتوس (۱۹۷۳)، تاب آوری کونور- دیویدسون (۲۰۰۳)، رضایت زناشویی انریچ (۱۹۸۹) پاسخ دادند. نتایج با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داده است بین تاب آوری و فرسودگی شغلی (۴۲۵/۰ -)، بین قاطعیت و فرسودگی شغلی (۴۷۵/۰-) و بین رضامندی زندگی زناشویی و فرسودگی شغلی (۳۸۸/۰-) همبستگی منفی و معناداری مشاهده شده است، بررسی رگرسیون نشان داده است که قاطعیت، تاب آوری و رضامندی زندگی زناشویی به میزان ۵۳ درصد واریانس فرسودگی شغلی را تبیین می کند. از یافته های مذکور می توان دریافت برای کاهش فرسودگی شغلی در پرستاران ارائه خدمات روانشناختی برای کاهش فرسودگی شغلی و تقویت باورهای مثبت آنان ضروری می باشد.

Keywords:

تاب آوری , قاطعیت , رضامندی زناشویی , فرسودگی شغلی.