اثربخشی مداخله زودهنگام مبتنی بر فعالیت های مشترک بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مداخله زودهنگام مبتنی بر مدل فعالیت های مشترک بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم بود. پژوهش نیمه آزمایشی حاضر با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل کلیه کودکان مبتلا به اوتیسم شهر اصفهان بودند؛ از بین این افراد، ۱۶ نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. مداخله زودهنگام مبتنی بر مدل فعالیت های مشترک برای گروه آزمایش در ۱۲ جلسه، به والدین آموزش داده شد و برای گروه کنترل، مداخله ای انجام نشد. برای جمع آوری داده های متغیر وابسته از چک لیست مهارت های اجتماعی (شرتز و همکاران، ۲۰۰۴) استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر این است که مداخله زودهنگام مبتنی بر مدل فعالیت های مشترک بر مهارت های اجتماعی (۰۰۱/۰ P=) اثربخش بوده است. در پایان می توان گفت که مداخله زودهنگام مبتنی بر مدل فعالیت های مشترک بر مهارت های اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم تاثیر دارد.

Keywords:

مداخله زودهنگام , فعالیت های مشترک , مهارت های اجتماعی , اختلال طیف اوتیسم