بررسی مسئولیت مدنی مربیان ورزشی رزمی در حقوق ایران

در جهان امروز ورزش پدیده ای است که اهمیت آن را در زندگی کسی نمیتواند انکار کند و بخش بسیاری از مردم به صورتهای گوناگون با آن مواجه هستند و نکتهای که دارای اهمیت بسیار است این است که ورزش چه به صورت حرفهای و چه به صورت آماتور با خطرات و آسیبهایی آمیخته شده است و به تعبیری خطرات و آسیب جز لاینفک این پدیده است.در خصوص مطلب حاضر باید خاطر نشان کرد که ورزشکاران و مربیان در بین خود یک قرارداد دارند یعنی ورزشکار و مربی خطرها و آسیبهای متعارف ورزشی مورد نظر خود را قبول میکنند و نیز وظایف و مسئولیتهایی را که بر عهده دارند، حال اگر از این وظایف قصور نمایند مسئول شناخته میشوند.در قوانین ایران در خصوص مسئولیت مدنی مربیان ورزشی حکم دقیقی دیده نمیشود. از آن جا که قانون خاصی در این رابطه نیست بر اساس قواعد عمومی مسئولیت مدنی تعیین تکلیف میشود و تنها استثنا مسئولیت مربیان شنا میباشد که بر اساس اصل ۱۶۷ قانون اساسی به فقه رجوع میگردد.مسئولیت مدنی مربیان ورزشی مبتنی بر تقصیر است و تقصیر آنها عبارت است از عدم نظارت بر امکانات و وسایل آموزشی که ناشی از تعهدشان میباشد.تعهد مربیان در مورد افراد مبتدی به نتیجه و در مورد افرادی که دورههای مبتدی ورزش مربوطه را گذرانده اند، به وسیله است لازم به ذکیر است که درخصوص حوادث مربوط به ورزش و جبران خسارت های آن بهتر است با وکیل متخصص حوزه حقوق ورزشی مشورت کرده و پرونده جبران خسارت خودرا با راهنمایی های او پیش ببرید .