مقایسه خودپایی وعلاقه موقعیتی در دانش آموزان نشانگان اضطراب وعادی مقطع متوسطه دوم شهرستان خرم آباد

این تحقیق با هدف پژوهش مقایسه خودپایی وعلاقه موقعیتی دانش آموزان نشانگان اضطراب وعادی مقطع متوسطه دوم شهر خرم آباد انجام شده است.پژوهش حاضر از نوع کاربردی واز نوع ماهیت علی-مقایسه ای می باشد. داده های تحقیق از طریق سوالات موجود در پرسشنامه های تحقیق جمع آوری شده است.درپژوهش حاضر به منظور تجزیه وتحلیل داده های حاصل از پرسشنامه ،متناسب با نیاز آماری از نرم افزارآماری spss وازنرم افزار plsدر دوبخش آمار توصیفی واستنباطی استفاده گردیده است.جامعه آماری این تحقیق دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهرخرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱است.روش نمونه گیری به کار گرفته شده دراین تحقیق روش نمونه گیری تصادفی ساده می باشد.همچنین تعداد۸۰نفر (۴۰نفردختر،۴۰نفرپسر)به صورت تصادفی انتخاب شدندتا مقایسه خودپایی وعلاقه موقعیتی روی آنها مورد ارزیابی قرار گیرد.نتایج پژوهش نشان داد میانگین نمره خودپایی دانش آموزان دارای نشانگان اضطراب ۵۶/۱۸ و میانگین آن در همتایان عادی۱۰/۲۲ بدست آمد، همچنین میانگین نمره علاقه موقعیتی دانش آموزان دارای نشانگان اضطراب ۳۴/۱۲ و میانگین آن در همتایان عادی ۸۱/۱۵ بدست آمد و اختلاف بین این دو گروه دانش آموزان دارای نشانگان اضطراب و عادی معنی دار بود(p <۰.۰۰۱). میان خودپایی در دانش آموزان دارای نشانگان اضطراب و عادی تفاوت معناداری وجود دارد.مربیان و معلمان نسبت به آموزش تکنیک های خودپایی جهت ارتقاء توانایی دانش آموزان برای یادگیری توجه دقیق و منظم به مشکلات اقدام نمایند و با کمک به آنان جهت نظارت بر رفتارهای خاص خود و کنترل آن و ثبت تعداد دفعات و.....زمینه خودنظارتی در دانش آموزان را فرآهم نمایند.

Keywords:

خودپایی , علاقه موقعیتی , اضطراب , دانش آموزان