شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش تحلیل سلسله مراتبی وظایف، رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 31

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MRPE-2-3_003

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1403

Abstract:

هدف: هدف از این پژوهش شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش «تحلیل سلسله مراتبی وظایف» و «رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی» است.روش شناسی پژوهش: این بررسی در اتاق کنترل مرکزی پالایشگاه دوم پارس جنوبی انجام شد، داده های لازم با استفاده از روش SHERPA و HTA جمع آوری شده است. در فاز اول با روش واکاوی سلسله مراتب وظایف و در مرحله بعد با استفاده از روش SHERPA به شناسایی و ارزیابی خطاهای انسانی پرداخته است.یافته ها: از کلیه خطاهای شناسایی شده در پالایشگاه (۱۴۳ خطا) حاصل از تجزیه وتحلیل برگه های کار SHERPA، ۱۰۲ خطا (%۷۱.۳۳) مربوط به خطاهای عملکردی، ۳۵ خطا (%۲۴.۴۷) مربوط به خطاهای بازدید، ۳ خطا (%۲.۱) مربوط به خطاهای ارتباطاتی، ۳ خطا (%۲.۱) مربوط به خطاهای بازیابی و ۰ خطا (%۰) مربوط به خطاهای انتخاب گزارش شد. هم چنین بر طبق این مطالعه %۱۴ از انواع پیامدهای ناشی از خطاها، پیامدهای خیلی شدید را تشکیل داد. مشهودترین خطاها مربوط به خطاهای عملکردی و بازدید بود. با توجه به پیشگیری و کاهش وقوع هرکدام از خطاهای شناسایی شده و محدود کردن پیامدهای ناشی از آن ها اقدامات کنترلی مناسبی در قالب تغییرات در طراحی تجهیزات، نوع آموزش، تغییر در روش های کاری، بازنگری، تدوین و به روز کردن دستورالعمل های کاری ارایه شد.اصالت/ارزش افزوده علمی: پژوهش حاضر در راستای همین موضوع به بررسی شناسایی و ارزیابی کمی خطاهای انسانی اپراتورهای اتاق کنترل پالایشگاه دوم پارس جنوبی با بهره گیری از روش «تحلیل سلسله مراتبی وظایف»، «رویکرد سیستماتیک پیش بینی و کاهش خطای انسانی» می پردازد.

Keywords:

Authors

حسین قاسمی

گروه مهندسی بخش ایمنی، بهداشت، محیط زیست، موسسه آموزش عالی کرمان، ایران.

ایدا تیبیان

گروه مهندسی بخش ایمنی، بهداشت، محیط زیست، موسسه آموزش عالی کرمان، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Hajihosseini, A. . (۲۰۲۱). Human error engineering: human error identification ...
  • Kletz, T. A. (۲۰۰۶). An engineer’s view of human error. ...
  • Mirsaraj, S., karimi, A., Abedi, M., Arab Amari, R., Esmaili, ...
  • Santamaría Ramiro, J. M., & Braña Aísa, P. A. (۱۹۹۸). ...
  • Wilkinson, J., & Lucas, D. (۲۰۰۲). Better alarm handling-a practical ...
  • Hasegawa, S., Takeshita, H., Yoshii, F., Makuuchi, K., & Nishimoto, ...
  • Gupta, J. P. (۲۰۰۲). The Bhopal gas tragedy: could it ...
  • Lawton, R., & Ward, N. J. (۲۰۰۵). A systems analysis ...
  • Hanowski, R. J., Medina, A. L., Wierwille, W. W., & ...
  • Ghasemi, M., Zakerian, A., & Azhdari, M. (۲۰۱۰). Ergonomic assessment ...
  • Jafari, M. J., Haji Hoseini, A. R., Halvani, G. H., ...
  • Ramezanifar, S., Ramezanifar, E., & Sahlabadi, A. S. (۲۰۲۲). Investigating ...
  • Feyer, A. M., Williamson, A. M., & Cairns, D. R. ...
  • Embrey, D. (۲۰۰۰). Task analysis techniques. Human Reliability Associates Ltd ...
  • Stanton, N. A. (۲۰۰۶). Hierarchical task analysis: developments, applications, and ...
  • Stanton, N. A., Salmon, P., & Walker, G. (۲۰۰۳). Human ...
  • Harris, D., Stanton, N. A., Marshall, A., Young, M. S., ...
  • Halvani, G., Mehrparvar, A., Shamsi, F., Rafieenia, R., Khani Mouseloo, ...
  • Mazloumi, A., Kermani, A., NaslSeraji, J., & GhasemZadeh, F. (۲۰۱۳). ...
  • Stanton, N. (۲۰۰۶). Human factors and ergonomics methods. International encyclopedia ...
  • Yang, C. W., Lin, C. J., Jou, Y. T., & ...
  • Lane, R., Stanton, N. A., & Harrison, D. (۲۰۰۶). Applying ...
  • Habibi E, Gharib S, Mohammadfam I, R. M. (۲۰۱۱). Human ...
  • Grozdanović, M., & Stojiljkovic, E. (۲۰۰۶). Framework for human error ...
  • نمایش کامل مراجع