سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی پوشش دار شده با کیتوزان توسط سیانوباکتریوم Aliinostoc sp. در مقابل سلولهای سرطانی (Hep G-۲)

Publish Year: 1402
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 115

This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_AMFI-9-3_004

Index date: 18 May 2024

بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی پوشش دار شده با کیتوزان توسط سیانوباکتریوم Aliinostoc sp. در مقابل سلولهای سرطانی (Hep G-۲) abstract

امروزه روش های سنتز سبز برای سنتز نانوذرات به منظور جایگزینی روش های شیمیایی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بیوسنتز نانو ذرات اکسید روی از عصاره سیانوباکتری و بررسی فعالیت سیتوتوکسیسیتی آن در مقابل سلولهای سرطانی هپاتوسلولار انسانی انجام شد. ابتدا نانوذرات اکسید روی به سه روش مختلف (سوپرناتانت، فیکوسیانین و با کمک پلی ساکاریدهای خارج سلولی)از عصاره سیانوباکتریوم Aliinostoc sp تهیه شدند و به منظور پایداری نانو ذرات سنتز شده با کیتوزان پوشش داده شدند. سپس اثر سیتوتوکسیتی  این ذرات برروی سلول های سرطانی HepG۲  بررسی شد. آنالیز آماری داده های حاصل با نرم افزار SPSS (نسخه ۲۴) و  Excel و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون توکی انجام گردید. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذرات روی، میزان زنده مانی سلول ها به طور معنی داری کاهش یافت. به طوری که در نمونه های ریزپوشانی شده، پائین ترین زنده مانی در (gμ/mL) ۲۰۰ و پس از آن در (g/mLμ) ۱۰۰ نانوذرات روی به ترتیب با مقادیر ۴۰/۳۷ و ۰۳/۴۴ درصد و همچنین در نمونه های ریزپوشانی نشده، پائین ترین زنده مانی در (g/mLμ) ۲۰۰ و پس از آن در (gμ/mL) ۱۰۰ نانوذرات روی به ترتیب با مقادیر ۸۰/۴۶ و ۸۳/۵۶ درصد ملاحظه شد. پوشش دهی  نانوذرات سنتز شده با کیتوزان اثر کشندگی را بیشتر کرد و زندمانی سلول های سرطانی به طور قابل توجهی کاهش یافت.

بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی پوشش دار شده با کیتوزان توسط سیانوباکتریوم Aliinostoc sp. در مقابل سلولهای سرطانی (Hep G-۲) Keywords:

بررسی اثر سیتوتوکسیسیتی نانوذرات اکسید روی پوشش دار شده با کیتوزان توسط سیانوباکتریوم Aliinostoc sp. در مقابل سلولهای سرطانی (Hep G-۲) authors

بهاره نوروزی

Department of Biotechnology, Faculty of Converging Sciences and Technologies, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran

محمد جباری

Department of Biotechnology, Faculty of Converging Sciences and Technologies, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Tehran, Iran