از عمده مسائل قرن بیست و یکم را می توان مسائل ناشی از کمبود و تأمین آب دانست ، مسائلی که با
افزایش جمعیت در دهه های اخیر و به دنبال آن گسترش نیازهای انسان و بالا رفتن سطح بهداشت مردم باعث گردیده که
منابع آب شیرین سطحی و زیر زمینی بیش از حد مصرفشده و مقدار سرانه مصرف آن در حال فزونی است . و کمبود آن به یک مسئله جهانی تبدیل گردد ، و دنیا به طور شتتابان بته عمتا فاجعته کمبود و مشکلات ناشی از آن نزدیک می شود . بطوریکه از منظر سیاسی نیز بسیاری از سیاستمداران جنگ آینده را نزاع و جنگ آب میدانند منابع آبی جهان بالغ بر 1/4میلیارد کیلومتر مکعب می باشد که 53 میلیون کیلومتر مکعب را آبهای شیرین تشکیل می دهد و از این مقدار فقط 43 کیلومتر مکعب پس از تبخیر باقی می ماند و 55 تا 54 درصد آن برای استحصال و استفاده در بخش های مختلت شترب ، کشتاورزی ، صنعت مورد استفاده قرار می گیرد که 07 درصد آن به مصرف کشاورزی اختصاص دارد ، و آن هم به علت استفاده نا درست از سیستم هایآبیاری از یک سو و از سوی دیگر وجود پساب های کشاورزی باعث آلوده شدن
منابع آب می گترد د . و ایتن در حتالی استت کته اک تر کشورهای جهان با کمبود آب مواجه هستند . بطوریکه فائو نشان می دهد در 35 کشور جهان
بحران آب وجود دارد که 17 کشور در جهتاندر وضعیت بحرانی تأمین آب قرار دارند و در عین حال بیش از 47 درصد از منابع آبی خود را به بخش کشتاورزی اختصتاص داده انتد . 8درصد از کشورها تحت فشار
بحران آب قرار داشته و 07 درصد بقیه به احیاء منابع آبی خود می پردازند . بنا بر این با توج به مطالب ذکر شده و همچنین تغیییر شرایط اقلیمی و تأثیر کاهش سالانه 0 تا 5 میلی متر از حجم نزولات جوی و چالش های موجود در پیش روی منابع آبی می طلبد در این برهه از زمان با آب به عنوان یک کالای با ارزش اقتصادی رفتار کنیم و دسترسی به آن را یک حا اجتماعی محسوب نماییم.وتوجه به بخش کیفی آب ، باز چرخانی یا باز مصرف آب و تصفیه آن ، بکارگیری فناوریهای نوین و حذف آبیاری سنتی در بخش کشاورزی ،استفاده چند باره از آب ، ایجاد بستر مناسب و زیر ساخت های مهم ، مشارکت مردم در کلیه جنبه های مدیریت منابع آبی ، محدود کردن استخراج آب های زیر زمینی و ... از جمله اقداماتی است که می توان برای مقابله با بحران کم آبی و استفاده مطلوب و بهینه از منابع آبی بکار برد.