تحلیل جامعه شناختی اندیشه های پدریان و پسریان در تاریخ بیهقی

تاریخ بیهقی از دو جهت در ادبیات فارسی، حائز اهمیت است. نخست از جنبه ادبی و حد اعلای بلاغت زبانفارسی که با ظرافت و تیزبینی ابوالفضل بیهقی، همراه با روایت داستان وان به شیوه ای که ظرفیت نمایشیدارد، به روایت حوادث تاریخی پرداخته است. جنبه دیگ صحت اطلاعات و صداقت بیهقی در روایت تاریخاست که بدون حب و بغض شخصی تاریخ را روایت کرده است که بهترین و مهمترین سند در شناختجنبه های تاریخی و وبژگی های سیاسی، جامعه شناختی و فرهنگی روزگار غزنوبان است. از نظرگاه جامعه-شناسی- سیاسی تقابل پدریان(طرفداران و حامیان سلطان محمد، پسر بزرگ سلطان محمود غزنوی) وپسریان(طرفداران مسعود پسر کوچک تر محمود) و اندیشه های این دوگروه، در تاریخ بیهقی روایتگر بسیاریاز مسائل دربار غزنه بعد از سلطان محمود است. در پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و با توغل درمتن تاریخ بیهقی، جایگاه این دو گروه و اندیشه های آنان بررسی و تحلیل شده است.

Keywords:

تاریخ بیهقی , نقد جامعه شناسی , پدریان , پسریان