بررسی و نقد سه روایت صدرایی از نسبت میان عاقل و معقول و نحوه ی اتحاد آنها
Publish place: Islamic wisdom، Vol: 6، Issue: 23
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 26
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FHI-6-23_006
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1403
Abstract:
اتحاد عاقل و معقول یکی از مباحث بحث برانگیز فلسفه است که در فلسفه صدرایی مورد اثبات و نقد قرار گرفته است. هدف این نوشتار، تکرار ادله اثبات عاقل و معقول و بیان نقاط قوت و ضعف آن نیست. بلکه با رویکرد و نگرش دیگری به این مطلب اشاره شده است. با توجه به پیچیدگی این نظریه، شارحان حکمت متعالیه برداشت های متعددی از رابطه بین عاقل و صورت معقول و نحوه اتحاد میان آنها داشته اند. بر اساس دیدگاه آنها، این برداشت ها در خصوص علم در سه گروه جای می گیرد. برخی بنا بر اینکه علم را کیف نفسانی قلمداد کرده اند، بر این عقیده اند که اتحاد نفس و معقولات از نوع اتحاد جوهر و عرض است. برخی دیگر که علم را از سنخ اضافه اشراقی دانسته اند، معتقدند که اتحاد نفس و معقولات از نوع اتحاد حقیقت و رقیقت است. گروه دیگری نیز معتقدند که از نظر صدرا، علم امری فرامقولی است که وجود آن عین وجود نفس می باشد و اتحاد نفس و معقولات، به نحو عینیت می باشد. در این نوشتار ضمن بررسی دیدگاه ها، به این مطلب اشاره خواهیم کرد که صورت معقول، عین نفس بوده و اتحاد عاقل و معقول به نحو عینیت به نگرش صدرایی نزدیک تر است.
Keywords:
Authors
اعظم سادات پیش بین
دکتری فلسفه دانشگاه فردوسی مشهد
عباس جوارشکیان
دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
سید مرتضی حسینی شاهرودی
استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :