بررسی تمایل جمهوری اسلامی به اتحاد با ارمنستان، در مناقشه قره باغ و تاثیر آن بر روابط استراتژیک ایران با آذربایجان

مناقشه حل نشده بین آذربایجان و ارمنستان بر سر قره باغ یکی از نگران کننده ترین درگیری های حل نشده در منطقه قفقاز است، هم به این دلیل که دو کشور مستقل در آن دخالت دارند و هم به دلیل اینکه سه قدرت اصلی منطقه - روسیه، ترکیه و ایران - همگی موضع متفاوتی دارند. این امر، امنیت را در سراسر قفقاز و منطقه دریای سیاه تضعیف نموده و کشورها و متحدان آن ها را قطبی کرده موجب ایجاد خلاء امنیتی شده است، که گسترش چالش های امنیتی فراملی را تشویق می کند. علاوه بر خطرات امنیتی شدیدی که منطقه ممکن است با آن مواجه شود، قفقاز جنوبی قبلا به دلیل جنگ و عمدتا تحریم های گسترده علیه روسیه فشار اقتصادی قابل توجهی را تجربه کرده است. قفقاز جنوبی دارای سابقه طولانی درگیری ها و تسلط روسیه به درجات مختلف است که اکنون ممکن است ادامه یابد و حتی بدتر شود. بااین حال، این احتمال نیز وجود دارد که شوک اقدامات روسیه در اوکراین و تغییر نظم بین المللی ممکن است الگوهای رفتاری تاریخی را تغییر دهد. نتایج یافتههای پژوهش نشان میدهد؛ روسیه و ایران متحدان ارمنی محسوب می شوند درحالی که ترکیه و اسرائیل از آذربایجان حمایت می کنند. روسیه همچنان یکی از سهامداران اصلی منطقه در مورد مناقشه است. مسکو از نظر تاریخی با توجه به میراث مشترک اتحاد جماهیر شوروی با درگیری ها مرتبط بوده است. روس ها نیز عمدتا از سوی ارمنستان و قره باغ کوهستانی به دلیل تلاش برای یافتن راه حلی مسالمت آمیز با مشارکت دائمی خود در فرآیندهای مختلف صلح، اعتبار دارند. ترکیه رابطه قوی با برادران ترک خود در آذربایجان دارد و آن را دروازه ای به منطقه می داند. این جنگ تغییر چشمگیری در موازنه قوا در منطقه داشت. درحالی که آذربایجان اکنون به وضوح بر صحنه سیاسی و نظامی منطقه تسلط دارد، قدرت و نفوذ ارمنستان به شدت تضعیف شده است. جنگ دوم قره باغ، نقش ایران در

Keywords:

قره باغ , آذربایجان , ارمنستان , ایران , امنیت ملی