اثر فعالیت ورزشی هوازی بر شاخص های حساسیت انسولینی و ترکیب بدنی مردان مبتلا به سیندروم متابولیک

مقدمه:بررسی تغیرات حساسیت به انسولین از موضوعاتی است که دارای اهمیت فراوان است.زیرا حساسیت به انسولین باعث پیشگیری از به وجود آمدن دیابت نوع،بهبود پیش دیابت و دیابت نوع۲ می شود.نتایج برخی از مطالعات گزارش کرده اند که فعالیت ورزشی بدون کاهش در وزن بدن ممکن است موجب بهبود حساسیت به انسولین گردد.روش کار:در این مطالعه نیمه تجربی تعداد ۲۰ مرد ابتلا لبه سندروم متابولیک با دامنه سنی ۴۰تا۶۰ سال به عنوان آزمودنی های پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۱۰ نفر)تمرین هوازی (۱۰ نفر) تقسیم شدند.پروتکل تمرین شامل تمرین هوازی بمدت ۱۲ هفته با توالی ۳جلسه در هفته و هر جلسه بمدت ۴۵ دقیقه با شدت ۶۰-۷۰ درصد ضربان قلب بیشینه انجام شد.یافته ها:نتایج نشان داد تفاوت درون گروهی (تی همبسته)پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه تمرین در تمام متغیرها تغیر معنی دار داشته اند p≥۰/۰۵ . همچنین نتایج بررسی تفاوت میانگین های بین دو گروه (آزمون ANCOVA) نشان داد تفاوت میانگین متغیر های دو گروه در پس آزمون در شاخص های حساسیت انسولینی( HOMA-IR (p=۰/۰۰۱ شاخص( McAuley،s (p=۰/۰۰۱ شاخص( QUICKI (p=۰/۰۰۱ نمره Zمتابولیکی p=۰/۰۰۴ ،تری گلیسیرید p=۰/۰۰۱ درصد چربی بدن p=۰/۰۱۲ شاخص توده بدنی p=۰/۰۵ و اندازه دور کمر p=۰/۰۴۷ و حداکثر اکسیژن مصرفی p=۰/۰۴۱ معنی دار بوده است.نتیجه گیری:با توجه به نتایج بدست امده بنظر می رسد تمرین هوازی از طریق بهبود شاخص های حساسیت انسولینی می تواند باعث بهبود برداشت کلوکز از خون شده و برای کنترل قند خون و فراهم آوردن ترکیب بدنی مطلوب در مردان میانسال مبتلا به سندروم متابولیک کمک نماید

Keywords:

تمرین , شاص های حساسیت انسولینی , سندروم متابولیک , شاخص های ترکیب بدنی , مردان میانسال