بررسی تاثیر جداساز پایه و میان طبقه بر رفتار سازه های بتنی متوسط مرتبه تحت زلزله های متوالی
Publish place: The 7th National Conference On The New Horizons In The Civil Engineering, Architecture And Urbanization
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 78
This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DCONF07_154
تاریخ نمایه سازی: 31 اردیبهشت 1403
Abstract:
در مناطق لرزه خیز، علاوه بر زلزله اصلی معمولا یکسری پیش لرزه یا پس لرزه با شدت های متفاوت (ضعیف تا قوی) رخ میدهد.این زلزله های متوالی با فاصله زمانی کوتاه و یا حتی چند روز و تا چند ماه بعد از وقوع زلزله اصلی رخ میدهند. با توجه به تجربیاتگذشته، پس لرزه ها اغلب به صورت ناگهانی بعد از زلزله اصلی و به دلیل تنش های استاتیکی و دینامیکی در طی فرآیند زلزله رخخواهند داد. در تحقیق حاضر به ارزیابی سازه های بتنی با سیستم قاب خمشی با تعداد طبقات ۵ ، ۷ ، ۹ و ۱۲ طبقه پرداخته شدهاست که رفتار لرزه ای سازه ها تحت ۷ رکورد زلزله نزدیک گسل با جداگر پایه و تعبیه جداگر در طبقات میانی بررسی شده است.با توجه به نقش جداگرها در کاهش پاسخ های لرزه ای سازه استفاده از آنها در سازه ها باعث بهبود لرزه ای سازه ها می شود در اینتحقیق از جداگرهای لرزه ای در پایه (روی فونداسیون) و طبقات میانی استفاده شده است. تحلیل و طراحی سازه ها با استفاده ازنرم افزار SAP۲۰۰۰ انجام شده است. در حالت کلی استفاده از جداگر باعث بهبود رفتار لرزه ای سازه شده و بهبود عملکردلرزه ای در سازه های با تعداد طبقات مختلف مشاهده شد. استفاده از جداگر لرزه ای در سازه های با تعداد طبقات متوسط نظیر ۷ و۹ طبقه تاثیر بیشتری داشته و رفتار سازه را تا حد بسیار مناسبی بهبود می بخشد همچنین جداگر میان طبقه تاثیر بسیار بیشتریداشته و با کاهش بسیار زیاد در مقدار جابجایی طبقات می توان گفت استفاده از آنها طراحی سازه را راحت تر نموده و می توانحالت ایمن تر و اقتصادی تری برای سازه ایجاد کرد. استفاده از جداگر پایه میزان برش پایه را کاهش داده و در کمترین مقدار بهمیزان ۷۰۴ / ۰ % و در بیشترین حالت ۳۱ / ۱۰ % تاثیر داشته است اما در هنگام استفاده از جداگر میان طبقه برش پایه به دلیلتمرکز نیروی در طبقه دارای جداگر افزایش داشته است که این میزان افزایش در کمترین میزان ۱۴ / ۱۴ % و در بیشترین حالت۰۵ / ۸۰ % افزایش داشته است. کمترین میزان کاهش جابجایی بام در جداگر پایه در سازه ۵ طبقه به میزان ۳۷ / ۰ % بوده و دربیشترین مقدار این میزان به ۰۶ / ۶ % در سازه ۷ طبقه بوده است در حالیکه در جداگر میان طبقه کمترین میزان کاهش ۰۴ / ۳۲ %در سازه ۱۲ طبقه و بیشترین میزان کاهش به مقدار ۷۸ / ۶۰ % در سازه ۷ طبقه می باشد.
Keywords:
Authors
محمدرضا شیخ هادیان
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنجان، اصفهان، ایران
رضا قیامت
استادیار، دانشکده عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لنجان، اصفهان، ایران
