درمان هیجان مدار بر کاهش خودکشی و آسیب های اجتماعی نوجوانان

این پژوهش با هدف تبیین ایدهپردازی خودکشی براساس شفقت به خود و ابعاد آن در دختران نوجوان انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱ بود، که با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۲۰۰ نفر انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل چک لیست اطلاعات دموگرافیک-فرم محقق ساخته، پرسشنامه شفقت به خود (نف، ۲۰۰۳) و پرسشنامه ایده پردازی خودکشی (بک، ۱۹۷۹) پاسخ دادند. تحلیل داده ها با روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار)، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با SPSS نسخه ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که بین نمره کل شفقت به خود با گرایش به ایده پردازی خودکشی نوجوانان دختر همبستگی منفی و معناداری وجود دارد (۰۵/۰>P). این رابطه به ترتیب بین ابعاد ذهن آگاهی، مهربانی با خود و اشتراکات انسانی با گرایش به ایده پردازی خودکشی نوجوانان دختر منفی و معنادار و بین ابعاد خودانتقادی، انزوا و همانندسازی افراطی با گرایش به ایده پردازی خودکشی نوجوانان دختر همبستگی مثبت و معنادار بود (۰۵/۰>P).

Keywords:

ایده پردازی خودکشی , شفقت به خود , نوجوانان دختر