اثر آموزش استیم محور بر پیشرفت و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پایهی چهارم ابتدایی در درس ریاضی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر آموزش استیم محور بر پیشرفت و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی در درس ریاضی بود. پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش ، شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی بود که در شهرستان ورنامخواست (لنجان) و در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) جایگزین شدند. سپس طرح درس اوریگامی بر مبنای روش آموزش استیم محور بر روی گروه آزمایش اجرا شد که در این مدت گروه کنترل تحت هیچ برنامه ای قرار گرفت . برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه انگیزش تحصیلی (والرند و همکاران، ۱۹۹۲) و نمرات کیفی درس ریاضی استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط شرکت کنندگان تکمیل شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرارگرفت . نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که ، تاثیر آموزش استیم محور بر پیشرفت و انگیزش تحصیلی دانش آموزان پایه ی چهارم ابتدایی در درس ریاضی پس از تعدیل نمرههای پیش آزمون معنی دار بوده است .(P<۰/۰۱) با توجه به یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که آموزش استیم محور می تواند مشکلات آموزشی دانش آموزان ابتدایی در درس ریاضی را تعدیل نماید.

Keywords:

آموزش استیم محور , پیشرفت تحصیلی , انگیزش تحصیلی , دانش آموزان