رابطه اشتیاق به مدرسه و تعامل با همسالان با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شهر ساری

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اشتیاق به مدرسه و تعامل با همسالان با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شهر ساری بود. این پژوهش از نظر هدف، بنیادی و از نظر روش، جزء مطالعات توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهر ساری به تعداد ۲۰۲۴۸ نفر در نیمسال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل دادند. در این پژوهش با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و با استفاده از جدول کرجسی مورگان تعداد ۳۷۷ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (۱۹۹۷)، تعامل با همسالان ویگا (۲۰۱۶) و اشتیاق به مدرسه هادسون (۱۹۹۲) استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار ۲۴SPSS- استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اشتیاق به مدرسه و تعامل با همسالان با فرسودگی تحصیلی دانش آموزان شهر ساری به ترتیب رابطه منفی و مثبت معناداری وجود دارد. همچنین ، از بین متغیرهای وارد شده به معادله اشتیاق به مدرسه بیشترین سهم را در فرسودگی تحصیلی دانش آموزان داشته است .

Keywords:

اشتیاق به مدرسه , تعامل با همسالان , فرسودگی تحصیلی