اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کنترل عواطف و بهبود تحمل بلاتکلیفی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی

اختلال وسواس فکری- عملی بیماری جدی، ناتوان کننده ولی قابل درمان است که با عوامل روانشناختی متعددی همبودی دارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کنترل عواطف و بهبود تحمل بلاتکلیفی بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری - عملی بود. این پژوهش ، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به وسواس مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ بودند که از میان آنها ۳۰ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵نفر) و کنترل (۱۵نفر) گمارده شدند.افراد گروه آزمایش ، تحت درمان شناختی رفتاری به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (در هرهفته دو جلسه ) قرار گرفتند؛ گروه کنترل به مدت یک ماه در لیست انتظار قرار گرفت . به منظور جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های عدم تحمل بلاتکلیفی ، پرسشنامه کنترل عاطفی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین نمرات پس آزمون گروههای آزمایش و گروه کنترل در متغیرهای عدم تحمل بلاتکلیفی و کنترل عواطف تفاوت معناداری وجود دارد. درمان شناختی رفتاری بر کاهش عدم تحمل بلاتکلیفی ، وبهبود کنترل عواطف بیماران مبتلا به وسواس فکری- عملی تاثیر دارد و می توان از راهبردهای آن به عنوان درمانی سودمند بهره جست .

Keywords:

درمان شناختی رفتاری , عدم تحمل بلاتکلیفی , کنترل عواطف , وسواس