رابطه سبک های هویت و معنا در زندگی با تاب آوری در دانشجویان

تاب آوری یکی از موضوعات بسیار مهم در دوران دانشجویی می باشد، نظر به اهمیت این موضوع مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه سبک های هویت و معنا در زندگی با تاب آوری در دانشجویان انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر در مقاطع و رشته های مختلف در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که در این مطالعه ۵۲ نفر از دانشجویان از طریق روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری دادهها از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC)، پرسشنامه معنای زندگی استگر (LMQ) و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی (ISI-۶G) استفاده شد. تحلیل دادهها در نرم افزار SPSS با استفاده از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد که بین تاب آوری و معنا در زندگی همبستگی مثبت (۵۳۳/۰) و معنادار وجود دارد، در واقع با افزایش معنا در زندگی ، میزان تاب آوری افزایش می یابد. نتیجه دیگر نشان داد که بین تاب آوری و هویت اطلاعاتی همبستگی مثبت (۵۳۴/۰) و معنادار وجود دارد، در واقع با افرایش نمره در سبک هویت اطلاعاتی ، میزان تاب آوری افزایش می یابد. نتیجه دیگر نشان داد که بین تاب آوری و هویت تعهد همبستگی مثبت (۴۴۲/۰) و معنادار وجود دارد، در واقع با افزایش نمره در سبک هویت تعهد، میزان تاب آوری افزایش می یابد. همچنین نتیجه رگرسیون چندگانه نشان داد که فقط متغیرهای هویت اطلاعاتی و معنا در زندگی در مجموع ۳۹ درصد از واریانس تاب آوری را پیش بینی می کنند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که سبک های هویت و معنا در زندگی بر میزان تاب آوری اثر دارند.

Keywords:

سبک های هویت , معنا در زندگی , تاب آوری