آثار دعا در رشد انسان از منظر قرآن و صحیفه سجادیه

داشتن خاطری آرام و ذهنی آسوده آرزوی هر انسانی است. بسیاری از تلاش های بشریت نیز برای رسیدن به این هدف است. در آموزه های دینی، رسیدن به این هدف تنها در گرو رشد معنوی است؛ برخلاف بسیاری از مکاتب مادی که رسیدن به آرامش را در گرو رسیدن به ثروت بیشتر و مقام بالاتر و...، می دانند، اما وجود اضطراب فراوان و بیماری های روانی در افرادی که به این ثروت ها و زیبایی هایی ظاهری رسیده اند، نشان گر بی اساس بودن نظرات مادی گراهاست؛ بنابراین راه حل درست برای داشتن آرامش واقعی همان رشد معنوی است. رشد معنوی با بی اهمیت شمردن مسائل دنیایی (که بخش اعظم اضطراب افراد به سبب توجه به این امور کم اهمیت دنیاست که افراد اهمیت زیادی به آنها داده اند) و تعیین هدف درست برای انسان (خداپرستی) عامل مهمی در ایجاد آرامش آدمی است، بدیهی است وقتی آرامش واقعی به دست آید، زندگی دنیا سهل می شود. رشد معنوی کارکرد دیگر نیز دارد که در زمینه امور اخروی است. ازآنجایی که بالاترین نعمت آخرت رسیدن به قرب الهی و در واقع هدف خلقت انسان رسیدن او به قرب الهی است، رسیدن به این مقام با رشد معنوی محقق می شود. حال این رشد معنوی با دعا که اثارش در این مقاله ذکر شد بدست می اید پس انسان باید بداند دعا وسیله ای برای رسیدن به کمال نهایی و هدف خلقت بشر است. هدف از این پژوهش ، روشن ساختن اثار دعا با تکیه بر ایات قران و صحیفه سجادیه است .با توجه به این پژوهش دعا هم در رشد معنوی هم در رشد دنیوی بالاترین تاثیر را دارد.

آثار دعا در رشد انسان از منظر قرآن و صحیفه سجادیه Keywords:

دعا , اثاردعا , رشد , قرآن , صحیفه سجادیه , رشد معنوی