مقایسه مهارت های ارتباطی و احساس تنهایی در کودکان دارای اختلال سلوک و عادی

هدف از تحقیق حاضر مقایسه مهارت های ارتباطی و احساس تنهایی در کودکان دارای اختلال سلوک و عادی بود. روش پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دارای اختلال سلوک و عادی مقطع ابتدایی ناحیه ۲ شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ بود. که براساس آمار آموزش و پرورش ۲۰۷۹۲ دانش آموز بودند. از این تعداد ۱۲۵۰ دانش آموز دارای اختلال سلوک و ۱۹۵۴۲ نفر دانش آموز عادی می باشد. روش نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت تصادفی سیستماتیک انجام شد. تعداد ۳۵ نفر دانش آموز دارای اختلال سلوک و از میان دانش آموزان سالم تعداد ۳۵ نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری در تحقیق حاضر از طریق پرسشنامه مهارت های ارتباطی و پرسشنامه احساس تنهایی انجام شد. برای آزمایش فرضیه های تحقیق از آزمون های آماری، تحلیل کواریانس چند متغیره و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۵ صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین ابعاد مهارتهای ارتباطی، راهبردهای مقابله ای و احساس تنهایی در بین دو گروه کودکان عادی و کودکان دارای اختلال سلوک تفاوت معنی داری وجود دارد (p< ۰/۰۵) و میانگین نمرات متغیرهای مفروض در بین نمونه های کودکان دارای اختلال سلوک بیشتر کودکان عادی است.

Keywords:

مهارت های ارتباطی , احساس تنهایی , کودکان , اختلال سلوک